«Για να με θυμάσαι...» – Μικρές ιστορίες 60 χρόνων μέσα από παλιές καρτ ποστάλ

«Για να με θυμάσαι…» – Μικρές ιστορίες 60 χρόνων μέσα από παλιές καρτ ποστάλ

Καρτ ποστάλ ποτισμένες με την ώχρα του χρόνου, ένα φευγαλέο «για να με θυμάσαι», μικρές προσωπικές ιστορίες που πλέκονται πίσω από τα χαιρετίσματα, ο αγώνας της μνήμης να δαμάσει την αποτρόπαια λήθη

1931. Ενθύμιον για την αγαπημένη της «ανεψιά Αργηρούλα», 22-2-31

Αριστερά: 1930, Περιστέρι: Ο Συμεών Φουτούλογλου φωτογραφίζει ένα παράνομο ζευγάρι και το ανορθόγραφο κείμενο των φτωχών έχει ένα μήνυμα για τον αποδέκτη. «Αγαπημένο μου Χρήστο σου στέλνω τη μίαν φωτογραφίαν να δεις πώς βγηκαμαί αλλά δεν μου αρέσανε καθόλου δεν ξέρο εσή αν σου αρεσαν πολή σε παρακαλό πρόσεξε μην της φανερώσεις διότη χάθηκα». Και στο περιθώριο «Χρήστο, αυτό το γράμα ήνε του βασίλη πρόσεξε καλά. Μην νομίζης πος το ξέρη ο βασίλης κρηφά τις έβαλα μέσα». Δεξιά: 1890, Αθήνα: «Τω σεβαστώ μοι θείω Δημητρίω. Ενθύμιον»

1954 από το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων (Κ.Ε.Δ.) στο Χαϊδάρι: «Χαρησμένη στον αγαπητό μου ανηπσό για να με θημάτε. Καλό Πάσχα», 25-4-54

Αριστερά: «Τῇ 9ῃ Αὐγούστου 1924», ενθύμιον από την Πάτρα όπου υπηρετεί προς την αδελφή του Παναγιώτα. Ελπίζει να πάρει άδεια και να πάει στο πανηγύρι (του Δεκαπενταύγουστου;). Δεξιά: 1919, στρατιώτης από τη Μακεδονία στην Ποταμιά της Νάξου στην αγαπημένη του σύζυγο Γιακουμέλα. «Σας αποστέλλω τη φωτογραφίαν μου δι’ ενθύμιον της εν Μακεδονία εκστρατείας επειδή μανθάνωμεν ότι αναχωρούμε διά την νέαν εκστρατείαν της Μικράς Ασίας. Σας φιλώ γλυκά, ο σύζυγός σου»

30/12/1925: Η Αγνή χαρίζει μια φωτογραφία της στον εξαδελφούλη της Γεώργιο για να τη θυμάται

Αριστερά, 1901, από την Τεργέστη στη Βοστίτζα (Αίγιο): «Σας μυριοφιλούμεν άπαντας». Δεξιά, 1915, Νέο Φάληρο: «Μικρόν ενθύμιον της εν Φαλήρω διαμονής μας»

25 Μαΐου 1938, Δράμα: «Ενθύμιον Στρατού Απομονώσεως εις τα βουνά της Δράμας»

Αριστερά: 1924: Από το Πορτ Σάιντ στον αγαπητό φίλο Νικήτα «ως δείγμα αϊδίου φιλίας». Δεξιά: 1922: Από την Αθήνα προς τη δεσποινίδα Αθανασία στην Τρίπολη «Ε, πώς σου φαίνομαι;»

1939, Δενδροχώρι: «Στη γυναίκα μου για να με θυμάται»

•••

Μικρά κομμάτια χαρτί με τυπωμένη πάνω τους μια φωτογραφία. Στην πίσω όψη ένα ολιγόλογο χειρόγραφο σημείωμα. Σταλμένα σε φίλους, ερωτικούς συντρόφους, συγγενείς.
Τότε που οι αποστάσεις ήταν μακρινές και οι λέξεις πολύτιμες. Πολύ περισσότερο οι μορφές των ανθρώπων.

Και η σημείωση «Για να με θυμάσαι» σαν κραυγή περισσότερο έμοιαζε.
Ποιο δρόμο άραγε ακολούθησαν αυτές οι φωτογραφίες για να καταλήξουν στα χέρια ενός παλαιοπώλη και να βγουν σε δημοπρασία;

Τι να κρύβουν άραγε; Πολέμους, οικονομικές καταστροφές, οικογενειακές συμφορές ή απλά σπίτια που διαλύσανε;

Μια μικρή επιλογή από προσωπικές καρτ ποστάλ που διατρέχουν περίπου 60 χρόνια ελληνικής ιστορίας.

Οι καρτ ποστάλ προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του σκηνοθέτη Νίκου Θεοδοσίου