Skip to content
Home » Φωτογραφίζοντας την πομπή των Κουδουνιών για πρώτη φορά

Φωτογραφίζοντας την πομπή των Κουδουνιών για πρώτη φορά

    Φωτογραφίζοντας την πομπή των Κουδουνιών για πρώτη φορά

    Published

    Φωτογραφίζοντας την πομπή των Κουδουνιών για πρώτη φορά

    Published
    Η Μένη Σεϊρίδου, με αφορμή τη συμμετοχή της στην έκθεση «Κωδωνοφόροι στους δρόμους», στο πλαίσιο του 6ου Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας, γράφει στο Short Stories για την πρώτη φορά που φωτογράφισε κωδωνοφορία το 2016

    Είναι Φλεβάρης του 2016, Κυριακή, παγωμένη μα και ηλιόλουστη. Με τις εντυπωσιακές στολές τους και τα χαρακτηριστικά κουδούνια τους, κουδουνοφόροι αλλά και Ραγκουτσάρια, Τζαμαλάρια, Φωταράδες, Αράπηδες, Καμήλες και πολλοί ακόμη συγκεντρώνονται στη Θεσσαλονίκη.

    Είναι όλοι τους από ομάδες και φορείς που ασχολούνται με τη διατήρηση των εθίμων των σχετικών με την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων, τη γονιμότητα και την ευφορία της γης. Προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων. Ετοιμάζονται αυτήν τη φορά να ξορκίσουν, με την πομπή τους, το κακό και από τη Θεσσαλονίκη.

    Παραδοσιακές μουσικές, τελετουργίες και χοροί στον ρυθμό των κουδουνιών, μα και των ταμπούρλων, του κλαρίνου και της γκάιντας. Ξεκινούν την πομπή από τον Λευκό Πύργο, για να καταλήξουν στην πλατεία Αριστοτέλους.

    Τους ακολουθώ, αρχικά διστακτική, παρέα με ένα πλήθος τόσο ετερόκλητο όσο και εκστασιασμένο. Ένα πλήθος μαγεμένο θαρρείς από τους ήχους, τα χρώματα και τα παράξενα, μυθικά σχήματα που πρωταγωνιστούν σε αυτή την τόσο ιδιαίτερη πομπή.

    Τους ακολουθώ. Όχι μόνη μου. Παρέα με την κάμερα. Είμαι πρωτάρα φωτογράφος, ενώ πρώτη φορά φωτογραφίζω σε τέτοιες συνθήκες. Έχω άγχος και αγωνία. Πώς θα τα καταφέρω άραγε με τόσο κόσμο και τόση τρέλα γύρω μου, αλλά και εντός μου;

    Γιατί η μαγεία έχει επηρεάσει και εμένα. Σιγά σιγά, χωρίς να καταλάβω πώς, δεν είμαι πλέον ένας εξωτερικός παρατηρητής. Όχι, είμαι και εγώ μέρος της πομπής, έχω και εγώ μια θέση στο παράξενο τελετουργικό, χορεύω και εγώ μες στο πλήθος.

    Και φωτογραφίζω χωρίς να σκέφτομαι τις λήψεις μου, ξεχνώντας όλες τις συμβουλές και τις οδηγίες του δασκάλου και των παλιών έμπειρων φωτογράφων. Φωτογραφίζω με τον ρυθμό που μου επιβάλλει η παράξενη αυτή συνθήκη. Και είναι αυτό ένα εντελώς απελευθερωτικό και πρωτόγνωρο συναίσθημα.

    Ένα φωτεινό κοριτσίστικο χαμόγελο. Μια ματιά γεμάτη ένταση και πάθος ενός νέου άντρα. Το αθώο γεμάτο περιέργεια βλέμμα ενός μπόμπιρα.

     

    Φωτογραφίζω με τον ρυθμό που μου επιβάλλει η παράξενη αυτή συνθήκη. Και είναι αυτό ένα εντελώς απελευθερωτικό και πρωτόγνωρο συναίσθημα

    Όλα απευθύνονται σ’ εμένα και όλα φυλακίζονται με ένα κλικ στη μηχανή μου πρώτα, για να μείνουν χαραγμένα για πάντα στην ψυχή έπειτα.

    Γιατί η φωτογραφία μπορεί να το κάνει αυτό.

    Να απομονώσει μια στιγμή από τον ρέοντα χρόνο και να τη φυλάξει για πάντα στην αιωνιότητα, καθώς φωτογραφία και μνήμη είναι στενά συνυφασμένες και αλληλένδετες πολλές φορές.

    •••

    Η έκθεση Κωδωνοφόροι στους δρόμους, με φωτογραφίες της Μένης Σεϊρίδου και του Τηλέμαχου Γαροφαλλίδη, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δράσης Οι Δρόμοι του Κουδουνιού 2024: 6ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας στη Θεσσαλονίκη. Εγκαινιάζεται την Τετάρτη 28.2.2024, στις 7.00 μ.μ., στο Στέκι της Πόλης Αλλιώς (Νικ. Παρασκευά 14, Συκιές) και θα διαρκέσει μέχρι τις 6.3.2024. Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 19.00 με 22.00.

    banner_300_250
    Picture of Μένη Σεϊρίδου
    Η Μένη Σεϊρίδου είναι φωτογράφος και συνδημιουργός του φωτογραφικού zine «No Name»

    Κεντρική φωτογραφία
    Μένη Σεϊρίδου

    ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS

    MORE STORIES

    Μιμίκα Γιαννοπούλου Ιστορίες πηλού και εγκλεισμού στις φυλακές της Αγιάς Χανίων SHORTSTORIES
    Short

    Ιστορίες πηλού και εγκλεισμού στις φυλακές της Αγιάς Χανίων

    Η Μιμίκα Γιαννοπούλου γράφει στο Short Stories για τις ιδιόμορφες συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε, στις χανιώτικες φυλακές τη δεκαετία του 1990, η καταγραφή της τεχνικής κατασκευής της στάμνας με την κοίλη βάση με τη βοήθεια του παπά του χωριού

    Νιτσιακος_Η γιαγιά Ίτσα, η καλή μάγισσα της Πίνδου
    Short

    Η γιαγιά Ίτσα, η καλή μάγισσα της Πίνδου

    Ο καθηγητής Κοινωνικής Λαογραφίας Βασίλης Νιτσιάκος παραχωρεί στο Short Stories για προδημοσίευση την ιστορία της Ίτσας, της καλής μάγισσας από το χωριό Ντένισκο (Αετομηλίτσα) των παιδικών του χρόνων

    Jastar amenge dur ΡΟΜΑ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ παιδια απο την πατρα Μαρίνα Δανέζη Sam Roma
    Short

    «Jastar amenge dur» (Έλα να πάμε μακριά)

    Ο Τσιγγάνος τραγουδιστής Λευτέρης Ματθαίου μιλά στο Short Stories για την επιμονή του Χρήστου Παπαδόπουλου να ανοίγει τις συναυλίες που έδωσαν μαζί πριν από 30 περίπου χρόνια με ένα παραδοσιακό τσιγγάνικο τραγούδι