Skip to content
Home » (Γράμματα από το) Υπόγειο: Μια ιστορία αγάπης

(Γράμματα από το) Υπόγειο: Μια ιστορία αγάπης

    (Γράμματα από το) Υπόγειο: Μια ιστορία αγάπης

    Published

    (Γράμματα από το) Υπόγειο: Μια ιστορία αγάπης

    Published
    Η Στυλιάνα Γκαλινίκη υφαίνει για το Short Stories μια αφήγηση συνταρακτικού όσο και απελπισμένου έρωτα, του οποίου τα ενθυμήματα αιώνες αργότερα ίσως αποτελέσουν μουσειακά εκθέματα

    Τι θα το κάνουμε τόσο παρελθόν; Δεν χωρά πια πουθενά να το στοιβάξεις, να το κρατήσεις για μια δύσκολη ώρα. Για μια ώρα στο μέλλον όταν θα έχουν χαθεί οι αγαπημένοι μας ή εκείνοι που θα είχαμε αγαπήσει αν. Ή για ένα βράδυ που θα συναντήσουμε συγγενείς τρίτης γενιάς, άγνωστους σ’ εμάς που όμως θα κρατούν φθαρμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες κοινών προγόνων να ποζάρουν με τα καλά τους ρούχα δίπλα σε γύψινους κίονες και υφασμάτινα φυτά.

    Θα μας βρουν με βαμμένα μαλλιά και ρυτίδες στα μάτια και τις άκρες των χειλιών κρεμασμένες από λόγια κρεμάμενα, τη γλώσσα πληγωμένη από πίκρες, το δέρμα με στραγγισμένη την προσμονή για κάτι που δεν, που… που δεν είχαμε λέξεις να περιγράψουμε, τόσο βαθύ, τόσο δυνατό, πώς να το πω πώς… μας ξεπερνούσε.

    Θα ξεχάσουμε, φοβάμαι, όλες αυτές τις αναμνήσεις που στριμώχνουμε στα μικρά μας συρτάρια. Μαγκώνουν, δες, δεν κλείνουν. Θέλουν επισκευή, αλλαγή, χώρο, θέλουμε χώρο· μήπως όλα να αδειάσουν και να φύγουμε; Να μηδενίσουμε τις εναποθέσεις, να τις καταργήσουμε, να τις βάλουμε αν θες, αν ακόμη βαραίνουν πολύτιμες, στο υπόγειο.

    Θα μας βρουν με βαμμένα μαλλιά και ρυτίδες στα μάτια και τις άκρες των χειλιών κρεμασμένες από λόγια κρεμάμενα, τη γλώσσα πληγωμένη από πίκρες

    Και εκεί να μπουν κι εκείνα που περιφέρουμε εδώ κι εκεί μη έχοντας αποφασίσει την τύχη τους, άχρηστα αναμνήσεων αλλά χρειώδη, χρέη, χρειαζούμενα, γράμματα που δεν στάλθηκαν κι άλλα που δεν ανοίχτηκαν, προσπέκτους διακοπών, αποδείξεις για την εφορία που δεν μας ζήτησαν ποτέ –ανεξέλεγκτος ο βίος μας, αισιόδοξο μήπως;– και τα βραβεία στα πρώτα μας βήματα και τα αποσιωπητικά, τα μετέπειτα λόγια τα αιωρούμενα.

    Μια μέρα μακριά όπως των ζεστών καλοκαιριών, με έγνοια και φροντίδα, γιατί πώς αλλιώς, εμείς εκείνα τα ενθυμήματα, να τα αραδιάσουμε στο υπόγειο όπως έκαναν σε έναν δεκάμετρου βάθους λάκκο στην Πιερία, στοιβάζοντας με προσοχή θραύσματα πολυτίμων, στολίδια από ελεφαντοστά και σκουριασμένα μέταλλα και μάρμαρα από γκρεμισμένα επιστύλια, χιλιάδες όστρακα από ψημένα κεραμικά, λέξεις ολόκληρες ή φράσεις μισές χαραγμένες σε κύπελλα.

    Έτσι μπορούμε εκεί να συγκεντρώσουμε τα ειπωμένα και τα ανείπωτα και ύστερα από χιλιάδες χρόνια θα μας βάλουν στο μουσείο, θα εκθέσουν τα δικά μας γράμματα από το υπόγειο, όπως εκείνο της Αρχαίας Μεθώνης που το γράφουν με κεφαλαίο «Υ». Και θα σου γελώ πάνω από το φλιτζάνι που εσύ χάραξες «έλα μαζί μου». Θα σε κοιτώ και θα σου κλείνω το μάτι, ενώ ο επιμελητής της έκθεσης θα εξηγεί στον επισκέπτη τις επιλογές του, θα έχει ταιριάξει τα αρχαία βάθη με οριζόντιες συσχετίσεις, χρονολογήσεις και τα λοιπά. Κι εγώ θα φύγω μαζί σου ξανά όπως τότε, γιατί χιλιάδες χρόνια σ’ αγαπώ.

    •••

    Ο τίτλος παραπέμπει στην περιοδική έκθεση Γράμματα από το «Υπόγειο». Γραφή στη Μεθώνη Πιερίας, ύστερος 8ος – πρώιμος 7ος αιώνας π.Χ. (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, 2013-2015).

    banner_300_250
    Picture of Στυλιάνα Γκαλινίκη
    Η Στυλιάνα Γκαλινίκη είναι αρχαιολόγος στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και συγγραφέας

    Κεντρική φωτογραφία
    Στυλιάνα Γκαλινίκη

    MORE STORIES

    Άγγελος Χάγιος_Έρωτας και αντίσταση στα χρόνια της xούντας
    Short

    Έρωτας και αντίσταση στα χρόνια της xούντας

    Ο Άγγελος Χάγιος αφηγείται στο Short Stories ένα περιστατικό που έζησε στα κρατητήρια της Καστέλλας τον καιρό της χούντας, το οποίο του έδωσε δύναμη και ανανέωσε την πίστη του στη νικηφόρα έκβαση του αγώνα

    Αγγελος Σικιελιανος Πήλιο shortstories
    Short

    Ηλιογέννητη – Η πανσιόν όπου πλέχτηκε το ειδύλλιο του Άγγελου με την Άννα Σικελιανού

    Η Κατερίνα Ζωιτοπούλου-Μαυροκεφαλίδου περιγράφει στο Short Stories στιγμές στην πανσιόν Ηλιογέννητη στο Πήλιο που πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε φιλοξενήσει πολλά μέλη της εγχώριας πνευματικής ελίτ