Skip to content
Home » Η Μυρτώ και ο Άγιος Βασίλης που καθυστέρησε να της φέρει δώρο

Η Μυρτώ και ο Άγιος Βασίλης που καθυστέρησε να της φέρει δώρο

    Η Μυρτώ και ο Άγιος Βασίλης που καθυστέρησε να της φέρει δώρο

    Published
    Η επτάχρονη Μυρτώ με τους γονείς της στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι, τα Χριστούγεννα του 2009

    Η Μυρτώ και ο Άγιος Βασίλης που καθυστέρησε να της φέρει δώρο

    Published
    Η επτάχρονη Μυρτώ με τους γονείς της στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι, τα Χριστούγεννα του 2009
    Η Όλγα Κολιού αφηγείται στο Short Stories την ιστορία της μικρής Μυρτώς, που τα Χριστούγεννα του 2009 περίμενε το δώρο της από τον Άγιο Βασίλη στον οποίο όμως κάτι είχε τύχει...

    Τα Χριστούγεννα του 2009 ήταν 7 χρόνων. Στις 20 του Δεκέμβρη φύγαμε οι τρεις μας για το Παρίσι. Πριν φύγουμε είχε ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη το δώρο της που στο δικό μας σπίτι το έφερνε παραμονή Πρωτοχρονιάς.

    Ήθελε μια ηλεκτρονική συσκευή που ούτε θυμάμαι πως την έλεγαν – ποτέ δεν ήμουν καλή σε αυτά. Θυμάμαι όμως ότι την ήθελε πολύ καιρό και όλο προσπαθούσε να μας πείσει να της την πάρουμε. Ήταν κάτι στο οποίο μπορούσε να παίζει παιχνίδια με γατάκια και σκυλάκια, μια συσκευή εξωφρενικά πανάκριβη. Αφού είδε κι απόειδε ότι δεν της την παίρναμε τη ζήτησε από τον Άγιο Βασίλη.

    Μας έδειξε το γράμμα, οπότε ο πατέρας της κι εγώ αρχίσαμε το μπίρι μπίρι ότι ο Άγιος Βασίλης είχε να κάνει πολλά δώρα σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Ούτε θυμάμαι πια τα φοβερά μας επιχειρήματα σε ένα επτάχρονο που επιθυμούσε διακαώς και ανυπερθέτως αυτή την πανάκριβη ηλεκτρονική συσκευή. Σκασίλα της πόσο κάνει, «αφού, μαμά, ο Άγιος Βασίλης δεν αγοράζει τα δώρα».

    Επιστρέφουμε από το Παρίσι παραμονή Πρωτοχρονιάς. Νυχτώνει και δεν λέει με τίποτε να πάει να κοιμηθεί. Στριφογυρίζει μπροστά από το τζάκι –αφού από εκεί έρχεται ντε, από την καμινάδα δεν κατεβαίνει;– τάχα μου αδιάφορη. Κάποια στιγμή, στην ενήλικη κοσμάρα μας εμείς, τη ρωτάμε γιατί δεν πάει για ύπνο: «Ρε παιδιά, περιμένω τον Άγιο Βασίλη».

    τα βάζουμε κάτω και καταλήγουμε πως έτσι που τα καταφέραμε θα της πάρουμε την ηλεκτρονική συσκευή κι ας πάει και το παλιάμπελο

    Dio mio! Αυτή η λέρα ο Άγιος Βασίλης. Είχαμε σκεφτεί με τον πατέρα της να της πάρουμε κάτι άλλο που ήθελε, second best, πριν φύγουμε για το Παρίσι. Το είχαμε κάνει και τον προηγούμενο χρόνο κι είχε ψιλοπιάσει, αλλά με το ταξίδι και τα σούρτα φέρτα το ξεχάσαμε τελείως.

    Οπότε παραμονή Πρωτοχρονιάς αυτή τον περιμένει κι εμείς κοιταζόμαστε με τρόμο. Τέλος πάντων κάποια στιγμή βασιλεύουν τα μάτια της και πάει απογοητευμένη για ύπνο.

    Και τότε τα βάζουμε κάτω και καταλήγουμε πως έτσι που τα καταφέραμε θα της πάρουμε την ηλεκτρονική συσκευή κι ας πάει και το παλιάμπελο. Αλλά έλα που είναι Πέμπτη βράδυ και τα καταστήματα θα ξανανοίξουν Δευτέρα… Μπλέξιμο ολκής.

    Ξυπνάω ανήμερα την Πρωτοχρονιά και βρίσκω στο περβάζι του τζακιού μια τυπωμένη σελίδα Α4 με ένα ωραίο χοντρομπαλά Άγιο Βασίλη στη μια πλευρά και από την άλλη «Μυρτώ, δεν σε ξέχασα, αλλά έχει πολλά παιδιά στη γειτονιά σου» –στο μεταξύ ζούμε στο τέρμα θεού, ένα σπίτι εδώ και το άλλο στην κωλοπετινίτσα– «και θα αργήσω λίγο να σου φέρω το δώρο σου».

    Μέχρι να περάσουν οι μέρες και να έρθει η Δευτέρα, έβαζε κάθε βράδυ ένα μελομακάρονο και ένα ποτήρι γάλα δίπλα στο τζάκι και κάθε πρωί τα έβρισκε ανέγγιχτα και μόνο που δεν έβαζε τα κλάματα. Οπότε την Τρίτη, με το που ξυπνάει, βρίσκει άδειο το ποτήρι με το γάλα, φαγωμένο το μελομακάρονο και το πακέτο δίπλα στο σβησμένο τζάκι.

    Το ανοίγει, πετάει από τη χαρά της, γυρίζει με ύφος όλο πονηριά και μας ρωτάει: «Παιδιά, αν παραδεχτώ ότι ξέρω πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, θα συνεχίσω να παίρνω δώρο;».

    Picture of Όλγα Κολιού
    Η Όλγα Κολιού είναι καθηγήτρια αγγλικών

    Κεντρική φωτογραφία
    Από το προσωπικό αρχείο της Όλγας Κολιού

    MORE STORIES