Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από την επίσκεψη του Baba Noel, του δικού μας «Άγιου Βασίλη», στην κατάληψη στέγασης προσφύγων Νοταρά 26. Θα μου πεις, είναι λογικό αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και άθεοι να συμβάλουν σε μια τέτοια επίσκεψη;
Θα σου απαντήσω ότι επανάσταση σήμερα είναι η διατήρηση της τρυφερότητας, όπως έλεγε ο Χρόνης Μίσσιος. Γι’ αυτό κάθε χρόνο υποδεχόμαστε με ενθουσιασμό τον Baba Noel και απολαμβάνουμε με την ψυχή μας τις στιγμές χαράς που μας προσφέρει η επίσκεψή του.
Θα σας πω τώρα λίγα πράγματα για την ιστορία του. Ο Baba Noel δεν έρχεται από την Καισάρεια. Έρχεται από τα οδοφράγματα, τις απεργίες, τις διαδηλώσεις για ζωή και ελευθερία, από κάθε εξεγερμένη γωνιά του κόσμου. Για να φτάσει στην κατάληψη, ταξιδεύει σε κάθε μέρος όπου άνθρωποι αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Δεν είναι χριστιανός ούτε μουσουλμάνος. Απεχθάνεται τον φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό και την ομοφοβία, κάθε συνθήκη που διαχωρίζει, ταξινομεί και αξιολογεί τη ζωή. Δεν αναγνωρίζει σύνορα και εθνικότητες. Αναγνωρίζει μόνο παιδικά χαμόγελα και βλέμματα ανυπακοής.
Κουβαλάει έναν σάκο με δώρα, πλεγμένο όχι από τα υλικά της εμπορευματοποίησης, του καταναλωτισμού και της φιλανθρωπίας, αλλά της συνύπαρξης και της αγάπης των από κάτω. Μοιράζει τα δώρα του και γινόμαστε ξανά για λίγο παιδιά.
Πολλές φορές, για πλάκα, του λέω ότι φωτογραφίζω τον πραγματικό Άγιο Βασίλη. Είναι μια τελετουργία. Ο σύντροφός μας, που είναι εργαζόμενος και αγωνιστής, ντύνεται Άγιος Βασίλης μέσα σε έναν κύκλο πειραγμάτων και ανυπομονησίας.
Στη συνέχεια, με τη συνοδεία αλληλέγγυων, βαδίζει στα στενά των Εξαρχείων περνώντας μέσα από διμοιρίες πάνοπλων ματατζήδων που βραχυκυκλώνουν, τουρίστες που εντυπωσιάζονται αλλά δεν προλαβαίνουν να σηκώσουν το κινητό τους για φωτογραφία, χίπστερ που αναρωτιούνται αποσβολωμένοι αν θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα μαγαζί με αυτό το concept, αλλά και από τους κατοίκους και τους θαμώνες της γειτονιάς που νιώθουν αγαλλίαση με αυτή την εικόνα.