Skip to content
Home » Τα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας και στην Ολλανδία

Τα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας και στην Ολλανδία

    Τα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας και στην Ολλανδία

    Published
    Ο Γιώργος Περράκης τη στιγμή που ορκίζεται Ολλανδός υπήκοος

    Τα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας και στην Ολλανδία

    Published
    Ο Γιώργος Περράκης τη στιγμή που ορκίζεται Ολλανδός υπήκοος
    Ο Αναστάσης Περράκης καταγράφει για το Short Stories το πώς η οικογένειά του, ενώ ζει στην Ολλανδία, ήρθε αντιμέτωπη με το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας όταν η στρατολογία αναζήτησε τον γιο του

    Το μακρινό 2005, με νωπές τις μνήμες των Ολυμπιακών Αγώνων και του έπους της εθνικής ποδοσφαίρου, ύστερα από 36 ώρες τοκετού γεννήθηκε ο Γιώργος.

    Η ταλαιπωρημένη μαμά έμεινε στο νοσοκομείο. Ο άυπνος αλλά περήφανος μπαμπάς –ο υπογράφων– βρέθηκε την επομένη στο ολλανδικό δημοτολόγιο του νότιου διαμερίσματος του Άμστερνταμ.

    Δήλωσα τη γέννηση, πήραμε δωράκι μια χαριτωμένη κουβερτούλα και ένα μπουκάλι για το μωρό. Ευχαρίστησα την υπάλληλο που με ενημέρωσε χαμογελαστά: «Με αυτό το χαρτί μπορείτε να δηλώσετε το παιδί και στο ελληνικό προξενείο».

    Κάτι η ευτυχία μου, κάτι η πεποίθησή μου πως η Ελλάδα αλλάζει (και γυρίζει τη σελίδα της γραφειοκρατίας), κάτι οι σκέψεις να γυρίσουμε Ελλάδα πριν τα παιδιά αρχίσουν σχολείο… την επόμενη βρέθηκα στο προξενείο. Ο υπάλληλος άνοιξε το τεράστιο βιβλίο και με το μπλε στιλό Bic, σύμβολο της γραφειοκρατίας και φετίχ κάθε γραφειοκράτη που σέβεται τον εαυτό του, άρχισε την καταγραφή.

    – Πε-ρ… αλήθεια με δύο ρ το γράφετε;

    – Μεγάλη ιστορία, αλλά όπως το λένε το χαρτί και η ταυτότητα.

    – Πε-ρ-ρ-ά-κης… Γε-ώ-ρ…

    – Με συγχωρείτε, Γιώργο θα τον λέμε, όχι Γεώργιο.

    – Μα Γεώργιος γράφουμε.

    – Γράφετε το όνομα που θέλω εγώ για το παιδί μου, όχι αυτό που θέλετε εσείς.

    – Τον πατέρα σας πώς τον φωνάζανε;

    – Γιωργή.

    – …να γράψω αβάπτιστο;

    – Μπα, όχι, γράψτε Γιώργος.

    Και κάπως έτσι, ο μικρός αβάπτιστος –με συγχωρείτε, ο Γιώργος– μεγάλωσε στη θετή του πατρίδα. Τελείωσε το σχολείο και μπήκε στο πανεπιστήμιο. Στο τέλος του πρώτου έτους κατέθεσε αίτηση για να γίνει και Ολλανδός υπήκοος.

    Πέρασε από το δημαρχιακό διαμέρισμα, είδαν ότι υπάρχει, αναζήτησαν τα χαρτιά τους και σε λίγες εβδομάδες ο Γιώργος ορκίστηκε σε μια χαριτωμένα επίσημα τελετή στο δημαρχείο του Άμστερνταμ, μαζί με ένα συγκινητικά πολύχρωμο πλήθος νέων πολιτών και των αγαπημένων τους.

    Σιγά μην αρκούσε μια απλή βεβαίωση. Μεταξύ άλλων χρειάζονται το απολυτήριο, σχολικές βεβαιώσεις και όλα τα ενδεικτικά κάθε σχολικής χρονιάς

    «Σας γνωρίζουμε ότι ο Περράκης Γιώργος είχε υποχρέωση να καταταγεί την […] για εκπλήρωση της στρατεύσιμης στρατιωτικής υποχρέωσής του. Παρακαλούμε να εξακριβώσετε και να μας γνωρίσετε την αιτία της μη κατάταξής του. Σε περίπτωση που υπάρχουν λόγοι στρατολογικής τακτοποίησής του (αναβολή σπουδών, αναβολή ως ΜΚΕ κ.λπ.) να αποσταλούν τα αναγκαία δικαιολογητικά». Για την περίπτωση του Γιώργου, «πιστοποιητικό της αρμόδιας Ελληνικής Προξενικής Αρχής ότι είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού».

    Λογικό… φυσικά.

    Τι χρειάζεται όμως η προξενική αρχή της Ελλάδας για να πειστεί πως ένα παιδί που γεννήθηκε στην Ολλανδία και από τη γέννησή του και μετά ζει μαζί με τους γονείς του στην ίδια διεύθυνση χωρίς καμία μεταβολή και πήγε σχολείο αδιαλείπτως για 14 χρόνια και τώρα είναι φοιτητής;

    Το πιο απλό. Μια βεβαίωση από τον δήμο με την οποία να πιστοποιεί όλα τα παραπάνω. Ακόμη καλύτερα η βεβαίωση να σταλεί υπηρεσιακά στο προξενείο, προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε προσπάθεια πλαστογράφησης ή αλλοίωσης του περιεχομένου.

    Έτσι θα θέλατε να νομίζετε. Σιγά μην αρκούσε μια απλή βεβαίωση. Μεταξύ άλλων χρειάζονται το απολυτήριο του σχολείου, σχολικές βεβαιώσεις και όλα τα ενδεικτικά κάθε σχολικής χρονιάς από την πρώτη ημέρα του σχολείου μέχρι και σήμερα, συμβόλαια εργασίας και πιστοποιητικό κοινωνικής ασφάλισης των κηδεμόνων για όλα τα χρόνια παραμονής μας, όλα τα ετήσια εκκαθαριστικά της εφορίας και όλα τα ετήσια εκκαθαριστικά αποδοχών των γονέων, τα δικαιολογητικά για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος για τους γονείς και το συμβόλαιο αγοράς κατοικίας (ή ενοικίασης) για όλα αυτά τα χρόνια!

    Όπως είπε και ο Γιώργος: «Μα σοβαρά τώρα;».

    Picture of Αναστάσης Περράκης
    Ο Αναστάσης Περράκης είναι βιολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης και ερευνητής στο Ολλανδικό Ινστιτούτο για τον Καρκίνο και το Ινστιτούτο Oncode

    Κεντρική φωτογραφία
    Από την προσωπική συλλογή του Αναστάση Περράκη

    MORE STORIES

    Katerina Liatzoyra_istories-kathimerinis-trelas-me-ton-giganta-tis-psifiopoiimenis-elladitsas αστυνομικό τμήμα
    Short

    Ιστορίες καθημερινής τρέλας με τον γίγαντα της ψηφιοποιημένης Ελλαδίτσας 

    Η ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Λιάτζουρα γράφει στο Short Stories για ένα πρόσφατο περιστατικό το οποίο την έφερε αντιμέτωπη με τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας που επιμένει παρά τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» του δημοσίου

    Να μην δώσετε τρόφιμα στους γύφτους_Μαρίνα Δανέζη Sam Roma
    Short

    «Να δώσετε σε όλους τρόφιμα εκτός από τους γύφτους»

    Η Μ. Λ. αφηγείται στο Short Stories μια συγκλονιστική εργασιακή εμπειρία που την οδήγησε στην απόφαση να μην αποκαλύπτει την τσιγγάνικη καταγωγή της, προκειμένου να μην πέσει θύμα του γενικευμένου αντιτσιγγανισμού