•••

Μέσα από τα απαστράπτοντα θραύσματα του ταξιδιού ενός φωτογράφου στον Αϊ-Στράτη, κάπως βιαστικά, διαλέγω αυτές τις εικόνες. Δεν έχει νόημα να προσποιηθώ πως λέω κάποια ιστορία. Όλες οι ιστορίες έχουν γραφτεί ήδη, για έναν άνθρωπο της πόλης.

Ανάμεσα στις εικόνες, υπάρχει το περιβόλι με τις ροδιές που έβρισκε καταφύγιο ο Λουντέμης. Υπάρχουν οστά από τα κατσίκια, την πολυπληθέστερη ομάδα που κατοικεί το νησί, εκτός από τα πουλιά. Υπάρχουν τρεις ψαράδες κι ένας βοσκός, ο Δημήτρης, που ήρθε απ’ την Ήπειρο. Υπάρχει κι ένα ερείπιο εκκλησίας, απ’ τον σεισμό του 1968.

Ο Αϊ-Στράτης ήταν τόπος εξορίας και μοιάζει να είναι ακόμη. Θα πήγαινα κάποτε εκεί για να φροντίσω τις ροδιές…