Βρεθήκαμε στην όμορφη πόλη της Μπρατισλάβας. Ταξιδέψαμε στις αρχές του Απρίλη για ένα εκπαιδευτικό συνέδριο Ιστορίας τέσσερις συναδέλφισσες και φίλες από την Αθήνα. Καθώς όμως δεν υπήρχε απευθείας πτήση προς την πρωτεύουσα της Σλοβακίας αυτή την εποχή, πετάξαμε μέσω Βιέννης. Μάλιστα η απόσταση ανάμεσα στις δύο πόλεις είναι μόλις μία ώρα με λεωφορείο ή τρένο. Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο για τη μετάβαση στον προορισμό μας. Ως γνωστόν, πρόκειται για ένα αγαπημένο μέσο που στην Ελλάδα δεν μπορούμε να το χαρούμε. Το τρένο ήταν καθαρό και αξιόπιστο. Φτάσαμε πράγματι σε μία ώρα από τη Βιέννη στην Μπρατισλάβα, απολαμβάνοντας μια συμπαθητική, αναμενόμενη πάντως, διαδρομή. Δηλαδή με τα γνωστά σπιτάκια της κεντρικής Ευρώπης, το πράσινο, τις περιποιημένες καλλιέργειες, τα πιο ατίθασα δέντρα.
Η Μπρατισλάβα μάς αντάμειψε μ’ έναν ανοιξιάτικο καιρό, με τα λουλούδια της ολάνθιστα. Με τους δημόσιους χώρους της φιλικούς, με τους κατοίκους της φιλόξενους, με τους δρόμους της ήσυχους, με τα μεγέθη της ανθρώπινα. Με τη θέα από το κάστρο και από τον πύργο UFO στη μέση του Δούναβη υπέροχη και πανοραμική. Από εκεί έχεις τη δυνατότητα να δεις μέχρι 100 χιλιόμετρα απόσταση περιμετρικά. Το μάτι σου φτάνει μέχρι την Αυστρία και την Ουγγαρία. Η Μπρατισλάβα είναι η μόνη πρωτεύουσα στον κόσμο που συνορεύει με δύο κράτη, το ένα από τη μια και το άλλο από την άλλη μεριά του Δούναβη.
Όπως είναι φυσικό, ο ποταμός Δούναβης χαρακτηρίζει την πόλη. Καθώς οι καθημερινές μας διαδρομές από το ξενοδοχείο στο Πανεπιστήμιο Κομένιους, όπου διεξάγονταν οι ολομέλειες του συνεδρίου, περιλάμβαναν την παραποτάμια οδό, διαπιστώσαμε ότι οι δύο γειτονικές πρωτεύουσες, η Μπρατισλάβα και η Βιέννη, επικοινωνούσαν όχι μόνο χερσαία, αλλά και ποτάμια. Κι έτσι, δεν διστάσαμε να επιλέξουμε τον τρόπο με τον οποίον θα μεταβαίναμε στην αυστριακή πρωτεύουσα για να πάρουμε το αεροπλάνο της επιστροφής. Ναι, θα πηγαίναμε με ποταμόπλοιο!