Πριν από 44 χρόνια πραγματοποίησα την πρώτη μου μινωική ανασκαφή σε σπηλαιώδη λαξευτό τάφο στον Πόρο Ηρακλείου στην Κρήτη. Ήταν τον Φλεβάρη του 1979. Κατά τις μέρες των «γεγονότων του μουσείου», όπως έχουν καταγραφεί στην ιστορία. Η χρήση του τάφου ήταν από το 1.800 μέχρι το 1.600 π.Χ.
Ο επίτιμος γενικός διευθυντής Αρχαιοτήτων Γιάννης Τζεδάκις, τότε κατ’ ανάθεση διευθυντής της Εφορείας Αρχαιοτήτων και του Μουσείου Ηρακλείου, μου ανέθεσε την ανασκαφή.
Μπόρεσα να έχω συνεργείο τους άριστους Κνώσιους τεχνίτες: τον πατέρα μου Σπύρο και τον θείο μου Γιώργη Βασιλάκη, τον θείο μου Αντώνη Ζηδιανάκη, τον Νίκο Δασκαλάκη, τον εξάδελφό μου Γιώργη Ζηδιανάκη και τον Ανδρέα Κλίνη. Από αυτούς τους έξι ζει σήμερα μόνο ο Νίκος. Έχουν φύγει για τον παράδεισο ο πατέρας και οι θείοι, ο ξάδελφος Γιώργης και ο Ανδρέας.
Κατά την εκσκαφή των θεμελίων οικοδομής στο οικόπεδο Δρακάκη-Χαλαμπαλάκη στην οδό Τρίτωνος –σήμερα Στέργιου Σπανάκη– στον Πόρο, ο εκσκαφέας διάνοιξε μια τρύπα. Ευτυχώς ήταν στο δυτικό άκρο της οροφής του τάφου. Ο αρχιτέκτονας και συνιδιοκτήτης Γιάννης Χαλαμπαλάκης, φίλος από παλιά, με ειδοποίησε. Εγώ αμέσως ενημέρωσα τον έφορο Γιάννη Τζεδάκι. Ο χειριστής του εκσκαφέα Λεύτερης Βαλτζής ειδοποίησε τον συντηρητή της υπηρεσίας Αλέκο Παπαδάκη.
Στο καταχείμωνο, με κρύο και βροχές και μες στις λάσπες, εργαστήκαμε στα έγκατα της γης με υγρασία που μας τρυπούσε. Τουλάχιστον, είμασταν κάτω από ένα αυτοσχέδιο στέγαστρο από οικοδομικά ξύλα και νάιλον που κατασκεύασε ο Αλέκος Παπαδάκης.
Φως ηλεκτρικό για να βλέπουμε είχαμε δανειστεί με μια μπαλαντέζα από το γειτονικό γραφείο της ΚΥΠ.
Το σχέδιο δράσης το καταρτίσαμε επιτόπου με τον Γιάννη Τζεδάκι. Πρόβλεπε πρώτα τη φωτογράφιση του εσωτερικού του λαξευτού τάφου από τον Γιώργο Ξυλούρη και την αποτύπωση που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Γιάννης Χαλαμπαλάκης και Κωστής Δολαψάκης. Αποτυπώθηκε κάθε τετραγωνικό μέτρο του τάφου σε διάφανη ζελατίνα πάνω σε κρυστάλλινο τετράγωνο πλαίσιο που κατασκευάστηκε για τον σκοπό αυτόν.