Skip to content
Home » Γλεντοκοπούσαν πρωτοχρονιάτικα, αλλά έσωζαν ζωές στη Μάχη της Αθήνας

Γλεντοκοπούσαν πρωτοχρονιάτικα, αλλά έσωζαν ζωές στη Μάχη της Αθήνας

    Γλεντοκοπούσαν πρωτοχρονιάτικα, αλλά έσωζαν ζωές στη Μάχη της Αθήνας

    Published
    Χειρουργείο στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»

    Γλεντοκοπούσαν πρωτοχρονιάτικα, αλλά έσωζαν ζωές στη Μάχη της Αθήνας

    Published
    Χειρουργείο στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»
    Η Μεταξία Τσιποπούλου γράφει στο Short Stories για την Πρωτοχρονιά του 1945, όταν οι γιατροί του νοσοκομείου, που νωρίτερα έπιναν και χόρευαν σε αυτοσχέδια γιορτή, έσωσαν τη ζωή ενός νεαρού ετοιμοθάνατου τραυματία από τη Μάχη της Αθήνας, του πατέρα της

    Λίγες μέρες πριν από την Πρωτοχρονιά του 1945 ο πόλεμος δεν ήταν κάπου μακριά. Όπως τώρα στην Ουκρανία ή τη Γάζα… Αντίθετα μαινόταν η Μάχη της Αθήνας.

    Ένα παλικάρι 22 χρόνων, φοιτητής στο πανεπιστήμιο, είχε μεταφερθεί σε μεγάλο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένος. Ετοιμοθάνατος, με μια σφαίρα σφηνωμένη στην καρωτίδα.

    Τα ιατρικά μέσα τότε… ας μην το συζητάμε καλύτερα. Τον έβαλαν σε ένα κρεβάτι αφού θεώρησαν ότι ήταν θέμα ωρών, το πολύ δύο τριών ημερών, να πεθάνει. Καμία ελπίδα σωτηρίας.

    Δεν ξέρω αν τον ξέχασαν ακριβώς. Πάντως θεώρησαν ότι η επέμβαση για την αφαίρεση της σφαίρας δεν υπήρχε περίπτωση να επιτύχει. Και βέβαια έπρεπε να φυλάξουν τα λιγοστά μέσα που διέθεταν για άλλες περιπτώσεις. Με περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης.

    Παραμονή Πρωτοχρονιάς οι γιατροί και το υπόλοιπο προσωπικό αποφάσισαν να κάνουν την καθιερωμένη γιορτή τους, με τραγούδια, χορό, κρασάκι και ίσως λίγα τρόφιμα ρεφενέ. Πολύ δύσκολοι καιροί…

    Μερικοί από τους ασθενείς που ήταν καλύτερα σηκώθηκαν και αυτοί για να συμμετέχουν. Το τραυματισμένο, ετοιμοθάνατο, πλην όμως παράτολμο, παλικάρι μας κατάφερε και αυτό να σηκωθεί από το κρεβάτι, μες στον υψηλό πυρετό και στην αδυναμία του.

    Υπήρχε αναισθησιολόγος; Ήταν όλοι μεθυσμένοι; Ποιος ξέρει; Πάντως τον έσωσαν, ένα βήμα πριν τη σηψαιμία, στο ξημέρωμα της καινούργιας χρονιάς του 1945

    Ήθελε να χορέψει. Μάλιστα να χορέψει με μια νόστιμη νοσοκόμα. Εννοείται ότι πρόλαβε να κάνει μόνο μερικά αβέβαια βήματα και κατέρρευσε με ακατάσχετη αιμορραγία. Αναγκαστικά τον πήγαν βιαστικά στο χειρουργείο (ο όρκος του Ιπποκράτη βλέπετε) και του αφαίρεσαν τη σφαίρα.

    Υπήρχε αναισθησιολόγος; Ήταν όλοι μεθυσμένοι; Ποιος ξέρει; Ο ίδιος δεν θυμόταν αργότερα, αλλά δεν τον ένοιαζε κιόλας. Πάντως τον έσωσαν, ένα βήμα πριν από τη σηψαιμία, στο ξημέρωμα της καινούργιας χρονιάς του 1945.

    Για να τον παραλάβει λίγο αργότερα ο βρετανικός στρατός και να τον εξορίσει σε ένα στρατόπεδο στη Βόρεια Αφρική.

    Πολλά χρόνια μετά τα δυο του παιδιά του κάναμε κριτική γιατί δεν είχε προλάβει να διαβάσει τα σχετικά θεωρητικά κείμενα πριν πέσει στη μάχη.

    Όταν στη δεκαετία του 1980 αναγνωρίστηκε η Εθνική Aντίσταση και τον τίμησαν με ένα δίπλωμα, εκείνος έλεγε ότι το παράσημό του ήταν η ουλή από εκείνη την αφαίρεση της σφαίρας από την καρωτίδα.

    Χωρίς εκείνους τους μεθυσμένους, αλλά πιστούς στον όρκο τους γιατρούς, δεν θα σας έγραφα την ιστορία του, τιμώντας τη μνήμη του σήμερα.

    Α, είχε και τη γιορτή του την Πρωτοχρονιά.

    banner_300_250
    Picture of Μεταξία Τσιποπούλου
    Η Μεταξία Τσιποπούλου είναι αρχαιολόγος, επίτιμη διευθύντρια Υπουργείου Πολιτισμού

    Κεντρική φωτογραφία
    Από το λεύκωμα «Θεραπευτήριο ο Ευαγγελισμός, 1881-2021»

    ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS

    MORE STORIES

    ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ SHORTSTORIES.GR
    Short

    Η γιαγιά Συρματένια που έφτυσε βρίζοντας το «παλάτι» του Χίτλερ

    Η φωτογράφος Κατερίνα Ζωιτοπούλου-Μαυροκεφαλίδου μνημονεύει στο Short Stories ιστορίες της γιαγιάς Συρματένιας που τον καιρό της μαζικής μετανάστευσης πηγαινοερχόταν από τις Σέρρες στη Δυτική Γερμανία για να βλέπει τα παιδιά της