Το έπιασα πρώτη φορά στα χέρια μου όταν ήμουν μαθητής της τρίτης γυμνασίου.
Τυχαία το βρήκα στη σχολική βιβλιοθήκη και το δανείστηκα στις διακοπές του Πάσχα. Εκείνες τις δύο βδομάδες δεν σήκωσα κεφάλι από το βιβλίο. Διάβαζα, αντέγραφα και κρατούσα σημειώσεις. Και σε κάθε σελίδα τόσες άγνωστες λέξεις που δεν τις είχε κανένα λεξικό.
Ογκώδες βιβλίο, με πολύ λεπτά και εύθραυστα κιτρινισμένα φύλλα, που έπρεπε να τα γυρίζω πολύ προσεκτικά. Μεγάλη μαγειρική, έκδοση Σαλίβερου με πρόλογο του συγγραφέα, αρχιμάγειρα Αντώνη Βλαχούλη, γραμμένo τον Δεκέμβριο του 1924.
Σχεδόν δύο χιλιάδες συνταγές, που ονειρευόμουν ότι κάποτε θα τις μαγείρευα όλες. Εκείνο το Πάσχα αποφάσισα ότι ήθελα να μαγειρέψω φουά γκρα με ασπίκ μέσα σε φόρμα. Το ασπίκ συμπέρανα ότι είναι ζελέ και έπρεπε να βρω φύλλα ζελατίνης. Πήγα στα πολύ μεγάλα μπακάλικα της οδού Τσαμαδού στον Πειραιά. Το τρίτο είχε φύλλα ζελατίνης, αλλά το φουά γκρα δεν ήξεραν τι είναι. Όταν με ρωτούσαν τι είναι δεν μπορούσα να απαντήσω, γιατί ούτε εγώ ήξερα και άργησα πολύ να μάθω.
Παρόλο που έφαγα τα μούτρα μου, ήθελα πολύ να αποκτήσω αυτό το βιβλίο. Στα παλαιοπωλεία του Πειραιά δεν το ήξεραν και σταμάτησα να το αναζητώ. Το 1982, σε μια συζήτηση που είχα με τον Μάνο Μοσχονά της Ενδοχώρας, αναφέρθηκα στη Μεγάλη Μαγειρική του Βλαχούλη και μου είπε πως θα έψαχνε να τη βρει.
Μετά από λίγες μέρες μου είπε με θρίαμβο ότι την βρήκε. Κόστιζε δέκα χιλιάδες δραχμές, ένα ολόκληρο μηνιάτικο εκείνης της εποχής. Αυθόρμητα ρώτησα: «την πουλάνε μαζί με τα φαγητά;». Η τιμή ήταν απαγορευτική.
Για χρόνια πολλά δεν ξαναασχολήθηκα. Πριν από μερικά χρόνια την έψαξα στο διαδίκτυο και είδα ότι είχε επανεκδοθεί το 2001, γιατί εθεωρείτο πολύ βασικό εγχειρίδιο για μάγειρες και ζαχαροπλάστες, αλλά εξαντλήθηκε αμέσως και δεν πρόλαβα.
Την περασμένη εβδομάδα την έψαξα και πάλι στο διαδίκτυο. Βρήκα την αρχική έκδοση.
