Υπάρχουν γεγονότα στη ζωή του καθενός που όταν συμβαίνουν δεν συνειδητοποιεί πώς έγιναν. Κι όταν κάνει μια πιο ενδελεχή προσέγγιση σε όσα έχουν προηγηθεί, λέει πως «αυτό λοιπόν ήταν να συμβεί τότε που…».
Ε, λοιπόν θα σας μιλήσω για τη δημιουργία του CD Λαϊκά τραγούδια ο τίγρης πηγαίνοντας πολύ πίσω τον χρόνο.
Όλα ξεκίνησαν απ’ όταν για πρώτη φορά στη ζωή μου, όταν εργαζόμουν ως ασφαλιστής, συνάντησα τον Σταμάτη Κραουνάκη. Είχαμε κλείσει ραντεβού να τον ενημερώσω για ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα. Ενώ διαρκούσε η συνάντησή μας, εγώ τον ενημέρωνα για το προϊόν που του πρότεινα κι εκείνος με κοιτούσε χωρίς να λέει πολλά.
Κάποια στιγμή μου λέει: «Εσύ πρέπει να γίνεις ηθοποιός». Στην αρχή σκέφτηκα ότι απλώς θέλει να αποφύγει την πρόταση για ασφάλιση. Αλλά εκείνος πολύ σοβαρά ξεκίνησε να μου εξηγεί ότι ο τρόπος που κινούμαι φανερώνει πως εκεί θα ήταν ο δρόμος μου· στην τέχνη και όχι στις ασφάλειες.
Όταν μάλιστα του είπα ότι δεν το έχω σκεφτεί, ωστόσο από μικρός τραγουδούσα και μου άρεσε, με προέτρεψε να τραγουδήσω κάτι. Λίγο, για να ακούσει τη φωνή μου. Ντρεπόμουν να σας πω την αλήθεια, αλλά το προσπάθησα. Ούτε ξέρω πώς, τρέμοντας κάτι είπα κι είχα γίνει και κατακόκκινος, εννοείται. Όταν τελείωσα μου είπε: «Να στραφείς στο θέατρο και το τραγούδι και μπορεί κάποτε να συνεργαστούμε. Πάντως ασφαλιστήριο δεν θα κάνω».
Έφυγα και δεν σταμάτησα να το σκέφτομαι. Γράφτηκα στη δραματική σχολή. Στο μεταξύ δεν έχανα παράσταση της Σπείρας του Κραουνάκη. Όταν τελείωσα τη σχολή πήγα σε μια ακρόαση του σχήματος. Και ω του θαύματος… με πήρε ο Σταμάτης στην παιδική σκηνή που υπήρχε τότε. Ξεκινήσαμε να κάνουμε και παρέα. Με δοκίμαζε συνέχεια. Με δίδασκε ταυτόχρονα και η μια παράσταση έφερε την άλλη.
