Ημουν μόλις δέκα χρόνων όταν το 2016 το Διεθνές Φεστιβάλ Εκκλησιαστικού Οργάνου «ΑΝΩ» ξεκίνησε το ξεχωριστό του ταξίδι. Μια νέα μουσική εμπειρία έτοιμη να ζωντανέψει μελωδικά αλλά και ουσιαστικά τα γραφικά στενά της Άνω Σύρου. Αν και ήμουν μικρός για να αντιληφθώ τη δυναμική αυτού του οργάνου, τα συναισθήματα που μου δημιουργούσε ο ήχος του ήταν συγκλονιστικά. Όσες και όσοι έχουν παραβρεθεί στις συναυλίες μας σίγουρα θα με καταλάβουν.
Ασχολούμαι με τον εθελοντισμό από την ηλικία των έξι χρόνων, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Αν και δεν είμαι γέννημα θρέμμα Συριανός –πέρασα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου στην Αθήνα–, η καρδιά μου ανήκει στο νησί. Στο νησί όπου πέρασα τα καλοκαίρια μου, τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αλλά και που έχω τόσα πολλά να θυμάμαι.
Η απουσία μου από τη Σύρο για μεγάλα διαστήματα περιόρισε την επαφή μου με το νησί και τις εκδηλώσεις του. Όχι όμως και τις προτάσεις που είχα για εθελοντική εργασία σε διάφορα φεστιβάλ του τόπου μου.
Ύστερα από προτροπή των γονιών μου βρέθηκα εθελοντής στο Loukoumi Festival (2013 και 2014) και την επόμενη χρονιά στο Syros Jazz Festival.
Θυμάμαι, η πρώτη δουλειά που μου ανατέθηκε ήταν να κουβαλάω κουτιά με λουκούμια στην πλατεία. Σε εκείνους που έφτιαχναν με αυτά ψηφιδωτά. Τα κόκκινα ήταν με τριαντάφυλλο, τα κίτρινα με μαστίχα και τα πράσινα με περγαμόντο. Η πιο γλυκιά πρώτη εμπειρία ενός εθελοντή.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, παράλληλα με τις σχολικές μου υποχρεώσεις, έχω αφιερωθεί στο Φεστιβάλ «ΑΝΩ». Από το 2018 μάλιστα ανέλαβα καθήκοντα υπεύθυνου Μετακινήσεων. Ένα αρκετά πολύπλοκο πόστο που απαιτεί συγκέντρωση, οργάνωση και κυρίως υπομονή.
