Skip to content
Home » Χριστούγεννα με τη Μαίρη που φοβόταν μήπως γεννήσει τον Χριστό

Χριστούγεννα με τη Μαίρη που φοβόταν μήπως γεννήσει τον Χριστό

    Χριστούγεννα με τη Μαίρη που φοβόταν μήπως γεννήσει τον Χριστό

    Published
    Η γλάστρα με την αλόη βέρα που η Μαίρη δώρισε στον Γιάννη Ζήνδρο τα Χριστούγεννα του 2005

    Χριστούγεννα με τη Μαίρη που φοβόταν μήπως γεννήσει τον Χριστό

    Published
    Η γλάστρα με την αλόη βέρα που η Μαίρη δώρισε στον Γιάννη Ζήνδρο τα Χριστούγεννα του 2005
    Ο ψυχολόγος Γιάννης Ζήνδρος αφηγείται στo Short Stories την παραμονή Χριστουγέννων που έζησε το 2005 στην ψυχιατρική κλινική οξέων περιστατικών στο Σαουθάμπτον

    Ο Δεκέμβριος του 2005 με βρίσκει να εργάζομαι στην ψυχιατρική κλινική οξέων περιστατικών στο Σαουθάμπτον. Εργάζομαι ήδη επτά μήνες εκεί, όταν γίνεται εισαγωγή της Μαίρης.

    Η Μαίρη είναι περίπου στην ίδια ηλικία μ’ εμένα, οκτώ μηνών έγκυος με διάγνωση σχιζοφρένειας παρανοϊκού τύπου. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τον πατέρα του παιδιού που κυοφορεί, ενώ και οι πληροφορίες για την οικογένεια καταγωγής της είναι πολύ περιορισμένες.

    Το ιστορικό της αναφέρει ότι όταν ο γιατρός της της έδωσε ως πιθανή ημερομηνία τοκετού την 25η Δεκεμβρίου εκείνη άρχισε να απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό της και στο παιδί της.

    Οι μέρες περνούν και όσο πλησιάζουμε προς τα Χριστούγεννα ο φόβος της Μαίρης ότι θα γεννήσει τον Χριστό κορυφώνεται. Το πρόγραμμα προσωπικού βγαίνει. Στις 24 και τις 25 έχω βραδινή εφημερία και μετά επιστρέφω στην Ελλάδα.

    Όταν μπήκα στην κλινική γύρω στις έξι το απόγευμα, ένιωσα και το δικό μου άγχος να κορυφώνεται. Λες να έχουμε τίποτε περίεργα σήμερα; Τι θα συμβεί αν πραγματικά ξεκινήσει ο τοκετός;

    Η ώρα ήταν οκτώ όταν με διέκοψαν από το γράψιμο των αναφορών για να πάω και εγώ στην τραπεζαρία. Παραμονή Χριστουγέννων, βλέπεις, και είχε οργανωθεί μια μικρή γιορτή στην ψυχιατρική κλινική. Θα τρώγαμε όλοι μαζί και μετά θα ανταλλάσσαμε μικρά δώρα.

    Καθίσαμε όλοι στο τραπέζι, έξι ασθενείς και τρία άτομα προσωπικό, και αρχίσαμε να τρώμε σιωπηλά. Ακούγονταν μόνο τα μαχαιροπίρουνα και η μουσική που έπαιζε χαμηλά από την τηλεόραση. Τη σιωπή σπάει ένας Σκωτσέζος που αρχίζει να παραπονιέται για τη γαλοπούλα και πόσο άνοστη του φαινόταν.

    Ο φόβος για το βαρύ φορτίο της γέννησης του Χριστού ξεχάστηκε, οι ψυχαναγκασμοί κρύφτηκαν και τα Ορκ που κυνηγούσαν τον Σκωτσέζο πήγαν να ξεκουραστούν

    Και τότε έγινε το χριστουγεννιάτικο θαύμα. Ο Αφρικανός νοσηλευτής άρχισε να μιλάει για τα χρόνια του στη Ζιμπάμπουε και ο καθένας ξεκίνησε να μοιράζεται δικές του χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Φανταστείτε πώς με κοιτούσαν όταν προσπαθούσα να εξηγήσω τι είναι τα γιαπράκια (λαχανοντολμάδες) ή το χοιρινό πρασοσέλινο, αλλά και πόσο με δυσκολεύουν τα Χριστούγεννα και η φασαρία του οικογενειακού χριστουγεννιάτικου τραπεζιού.

    Εκεί, σε έναν κύκλο όπου όλοι μαζί μοιραζόμαστε την ίδια άνοστη γαλοπούλα και πίναμε μπίρα χωρίς αλκοόλ, ξεχάσαμε τους ρόλους θεραπευτή και ασθενούς. Ο φόβος για το βαρύ φορτίο της γέννησης του Χριστού ξεχάστηκε, οι ψυχαναγκασμοί κρύφτηκαν πίσω από τα γέλια και τα Ορκ που κυνηγούσαν τον Σκωτσέζο πήγαν να ξεκουραστούν στο δωμάτιο.

    Ήταν ήδη αργά για τα δεδομένα της κλινικής όταν το διαλύσαμε και ο καθένας πήγε στο δωμάτιό του. Η Μαίρη χτύπησε το παράθυρο του γραφείου και μου είπε: «Φοβάμαι, δεν μπορώ να κοιμηθώ». Δεν της είπα τίποτε φοβερό. Προτίμησα απλώς να τη ρωτήσω αν προτιμούσε να κοιμηθεί στον καναπέ που ήταν έξω από την πόρτα του γραφείου.

    Μου έγνεψε θετικά και πήγε στο δωμάτιό της για να φέρει μια κουβέρτα. Επιστρέφοντας, έφερε μια γλάστρα με αλόη βέρα. «Το δώρο σου» μου είπε και μου έδωσε τη γλάστρα. «Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την παραξενιά σου».

    Η Μαίρη δεν γέννησε παρά οκτώ μέρες μετά, όταν εγώ ήμουν ήδη στην Ελλάδα και δεν την είδα ξανά ποτέ. Έμαθα όμως ότι και αυτή και το παιδί της ήταν καλά.

    Η αλόη της μεγάλωσε και τα νέα φυτά δόθηκαν σε πολλούς φίλους. Και εγώ έχω πάντα στους χώρους όπου εργάζομαι ένα φυτό για να θυμάμαι τις θεραπευτικές ιδιότητες του «μοιράζομαι».

    Picture of Γιάννης Ζήνδρος
    Ο Γιάννης Ζήνδρος είναι ψυχολόγος MSc – κλινικός υπεύθυνος του Οικοτροφείου «Νέα Αρχή» στα Γιάννενα

    Κεντρική φωτογραφία
    Από το προσωπικό αρχείο του Γιάννη Ζήνδρου

    MORE STORIES