Skip to content
Home » Έμαθα από πρώτο χέρι γιατί «οι γύφτοι πάνε πολλοί πολλοί μαζί»

Έμαθα από πρώτο χέρι γιατί «οι γύφτοι πάνε πολλοί πολλοί μαζί»

    Έμαθα από πρώτο χέρι γιατί «οι γύφτοι πάνε πολλοί πολλοί μαζί»

    Published

    Έμαθα από πρώτο χέρι γιατί «οι γύφτοι πάνε πολλοί πολλοί μαζί»

    Published
    Η Εύα Πολίτου γράφει στο Short Stories για ένα εξωφρενικό γεγονός που συνδυάζει ρατσισμό και γραφειοκρατία και εξηγεί πώς η προκατάληψη μαζί με τα στερεότυπα γίνονται ιδανικό βασανιστήριο

    Κομοτηνή 2007 ή 2008 – δεν θυμάμαι ακριβώς τη χρονιά, αλλά θυμάμαι πολύ καλά τα γεγονότα. Πολυαγαπημένη πρώην μαθήτριά μου από το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Σαπών, παντρεμένη πια, έρχεται και με βρίσκει.

    Κυρία, ο άντρας μου θέλει να δώσει εξετάσεις για άδεια οδήγησης, τη χρειάζεται οπωσδήποτε για να μείνει στη δουλειά. Είναι αναλφάβητος, το ξέρετε, και έχουμε κάνει την αίτηση να δώσει τα σήματα με τη διαδικασία που προβλέπεται, αλλά…

    – Αλλά τι, παιδί μου;

    – Αλλά η κυρία στο γκισέ (η Υπηρεσία Μεταφορών και Επικοινωνιών στο ισόγειο της Νομαρχίας) δεν δέχεται τα χαρτιά του.

    – Γιατί;

    – Είναι σίγουρη, λέει, ότι της λέει ψέματα πως είναι αναλφάβητος. Όλοι αναλφάβητοι δηλώνουμε, λέει, για να γλιτώσουμε τις εξετάσεις στα σήματα.

    Να αποδείξεις ότι ξέρεις γράμματα, το καταλαβαίνω, αλλά πώς να αποδείξεις ότι δεν ξέρεις γράμματα;

    – Μήπως δεν τα εξήγησε καλά ο άντρας σου; Πήγες εσύ, παιδί μου; Της μίλησες;

    – Πώς, δεν πήγα; Επιμένει.

    – Μήπως θυμώσατε και χάσατε την ψυχραιμία σας; Μήπως δεν της μιλήσατε ευγενικά;

    – Της μιλήσαμε ευγενικά.

    Κοίτα να δεις ρατσισμός, σκέφτηκα. Θα πάω εγώ, που δεν είμαι γύφτισσα (νομίζω τουλάχιστον) και είμαι και καθηγήτρια… Και θα δει η κυρία…

    Ναι, καλά! Έφαγα ένα βρισίδι που ήταν όλο δικό μου. Πείσμωσα. Ξαναπήγα την άλλη μέρα, αλλά πήρα μαζί μου και μια συνάδελφό μου για συμπαράσταση

    Ναι, καλά! Έφαγα ένα βρισίδι που ήταν όλο δικό μου. Πείσμωσα. Ξαναπήγα την άλλη μέρα, αλλά πήρα μαζί μου και μια συνάδελφό μου για συμπαράσταση. Τα ίδια… και λίγο χειρότερα. Την άλλη μέρα, πήγαμε μαζί και οι τέσσερις συνάδελφοι που κάναμε παρέα από το σχολείο.

    Κανένα αποτέλεσμα. Ή, μάλλον, υπήρχε μια εξέλιξη στην υπόθεσή μας: καταφέραμε, με τα πολλά, η κυρία να δεχτεί τα χαρτιά «προς εξέτασιν», αλλά την επόμενη μέρα μάς είπε ότι τα είχε χάσει! Δεν μπορεί να μην είχαμε ζητήσει αριθμό πρωτοκόλλου – σε αυτό το σημείο δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε.

    Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε μπροστά από αυτό το τρομερό γκισέ, ήμασταν οι εξής: η πρώην μαθήτριά μου, ο άντρας της, εγώ και οι τρεις συνάδελφοι και δυο φίλοι που τους συναντήσαμε τυχαία έξω από τη Νομαρχία και τους είπαμε την ιστορία. Και όχι –εγώ τουλάχιστον– δεν μιλούσα και πολύ ευγενικά. Η κυρία κατέβασε τα ρολά του γκισέ μπροστά στα μούτρα μας και κλείστηκε στο γραφείο της.

    Και τότε κατάλαβα γιατί «οι γύφτοι πάνε πολλοί πολλοί μαζί».

    banner_300_250
    Picture of Εύα Πολίτου
    Η Εύα Πολίτου είναι εκπαιδευτικός

    Κεντρική φωτογραφία
    Από τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ του Νίκου Αναγνωστόπουλου Οι φυλές των Ρομά

    MORE STORIES

    Να μην δώσετε τρόφιμα στους γύφτους_Μαρίνα Δανέζη Sam Roma
    Short

    «Να δώσετε σε όλους τρόφιμα εκτός από τους γύφτους»

    Η Μ. Λ. αφηγείται στο Short Stories μια συγκλονιστική εργασιακή εμπειρία που την οδήγησε στην απόφαση να μην αποκαλύπτει την τσιγγάνικη καταγωγή της, προκειμένου να μην πέσει θύμα του γενικευμένου αντιτσιγγανισμού

    θεολόγο τσιγγάνοι ρομά shortstoriesgr
    Short

    «Προσεύχεσαι στα γύφτικα, γι’ αυτό δεν θα σε ακούσει ποτέ ο θεός»

    Η Μαρία Δημητρίου αφηγείται στο Short Stories μια ιστορία με τον θεολόγο καθηγητή της, χαρακτηριστική για τη μισαλλοδοξία που διακατέχει πολλούς, τονίζοντας ωστόσο και τη δυναμική αντίδραση της ίδιας και της μητέρας της