Skip to content
Home » Ο Βαμβακάρης τρώει ban σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης

Ο Βαμβακάρης τρώει ban σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης

    Ο Βαμβακάρης τρώει ban σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης

    Published

    Ο Βαμβακάρης τρώει ban σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης

    Published
    Ο μουσικός Κ. Κ. μοιράζεται με το Short Stories μια ιστορία μουσικής τρέλας με τα «Ματόκλαδα» του Βαμβακάρη να απαγορεύονται σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης. Ίσως γιατί δεν εναρμονίζονται με τη βρώση γαλακτομπούρεκων...

    Μια Κυριακή του περασμένου χειμώνα, λίγο μετά τις 19.30, μπήκαμε με έναν φίλο σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης. Αιφνιδιαστήκαμε από τον ζωντανό ήχο πιάνου που προερχόταν από το εσωτερικό μπαλκόνι του καταστήματος. Χωρίς ίχνος υπερβολής, σοκαριστήκαμε από τις εξωπραγματικές ερμηνευτικές ικανότητες του νεαρού που έπαιζε το πιάνο. Καθίσαμε λοιπόν στο μοναδικό τραπεζάκι που διέθετε το κατάστημα για να απολαύσουμε την αγγελική φωνή του. Σε κάποιο διάλειμμα της μουσικής πιάσαμε συζήτηση με τον νεαρό και του εξωτερικεύσαμε τον θαυμασμό μας. Πάνω στην κουβέντα, του εκφράσαμε την επιθυμία να ακούσουμε ένα κομμάτι του Μάρκου Βαμβακάρη.

    Σημειώνω ότι οι διασκευές ρεμπέτικων κομματιών για πιάνο δεν αποτελούν ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Η πρώτη προσέγγιση έγινε πριν από 75 χρόνια από τον Μάνο Χατζιδάκι, τον πρώτο από τους λόγιους μουσικούς που αναγνώρισε την αξία του ρεμπέτικου, χαρακτηρίζοντάς το «μια τέχνη γνησίως και μοναδικά ελληνική». Μάλιστα σε μια εποχή που η αστική τάξη περιφρονούσε το ρεμπέτικο και η αστυνομία κυνηγούσε τους ρεμπέτες.

    Σημειώνω επίσης ότι το πιάνο ως όργανο έκφρασης της λαϊκής μουσικής διδάσκεται πλέον στη χώρα μας σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Εν πάση περιπτώσει ο νεαρός επέλεξε να μας αφιερώσει τα «Ματόκλαδα», μια σύνθεση του Βαμβακάρη σε διασκευή του Χατζιδάκι που είχε ερμηνεύσει η Φλέρυ Νταντωνάκη.

    Το γεγονός φαίνεται να εξόργισε μια υπάλληλο του καταστήματος. Για την ακρίβεια, δεν γνωρίζω αν επρόκειτο για υπάλληλο ή προϊσταμένη ή διευθύντρια ή κόρη ή σύζυγο του αφεντικού. Σημασία όμως έχει ότι επέδειξε τοξική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά.

    Διότι αν υπήρχε θέμα πολιτικής της επιχείρησης να μην κάθεται η πελατεία και να ακούει μουσική, θα μπορούσε να μας υποδείξει πολιτισμένα να μη δεσμεύουμε το τραπέζι για πολλή ώρα. Ή να μην ενοχλούμε τον πιανίστα εν ώρα εργασίας. Όπως βέβαια αποδείχτηκε, ακόμη και αυτό θα ήταν περιττό, διότι ύστερα από πέντε λεπτά έληγε ούτως ή άλλως η βάρδια του νεαρού.

    Όπως αποδεικνύεται εκατό χρόνια μετά η αστική τάξη (μάλλον η λούμπεν αστική τάξη) συνεχίζει να περιφρονεί τη λαϊκή δημιουργία

    Αντιθέτως η κυρία προτίμησε να απευθυνθεί στον μουσικό με την ερώτηση «κουτούκι το κάναμε;». Ο νεαρός απάντησε ευγενικά ότι το τραγούδι ήταν επιθυμία των πελατών.

    Τότε αυτή ανέβηκε στο μπαλκόνι, διέκοψε τον μουσικό την ώρα της εργασίας του και τον επέπληξε για το θράσος του να ερμηνεύσει Μάρκο Βαμβακάρη μέσα σε ζαχαροπλαστείο. Ο νεαρός συνετίστηκε, έπαιξε τα τελευταία πέντε λεπτά μια οργανική κλασική σύνθεση και αποχώρησε.

    Εμείς σοκαριστήκαμε για δεύτερη φορά. Πλέον όχι από την αγγελική φωνή του μουσικού, αλλά από τη συμπεριφορά της υπαλλήλου. Μετά το τέλος του προγράμματος επιχειρήσαμε ευγενικά να της εξηγήσουμε ότι η στάση της δεν ήταν σωστή. Ωστόσο αυτή παρέμενε αναίτια επιθετική και πεισματικά ανένδοτη στην άποψή της.

    Το παραπάνω κείμενο αποτελεί τμήμα επιστολής μου προς την επιχείρηση. Μου απάντησαν μεταξύ άλλων ότι ο Χατζιδάκις προσπάθησε να φέρει το ρεπερτόριο στο πιάνο περισσότερο από ό,τι το πιάνο στο ρεπερτόριο, το οποίο μοιραία καθιστά το αναδημιουργημένο έργο «λαϊκότροπο».

    Όπως δυστυχώς αποδεικνύεται, εκατό χρόνια μετά η αστική τάξη (μάλλον η λούμπεν αστική τάξη) συνεχίζει να περιφρονεί τη λαϊκή δημιουργία.

    Picture of Κ. Κ.
    Ο Κ. Κ. είναι μουσικός. Τα στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση της σύνταξης

    MORE STORIES

    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΑΣ shortstoriesgr
    Short

    Η μέρα που αγάπησα την τζαζ μουσική

    Ο σαξοφωνίστας Δημήτρης Τσάκας αφηγείται στο Short Stories την πρώτη του επαφή με το σαξόφωνο και πώς αυτό του άνοιξε τον δρόμο για να γνωρίσει και να μυηθεί στις αυτοσχεδιαστικές τεχνικές της τζαζ

    Σταύρος Τσιώλης Ας περιμένουν οι γυναίκες shortstories
    Short

    Πώς πέρασα στην ιστορία του ελληνικού σινεμά με το «Ας περιμένουν οι γυναίκες»

    Η μουσικός Εύη Καζαντζή διηγείται στο Short Stories πώς γνώρισε τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Σταύρο Τσιώλη και βρέθηκε, μαζί με το τσέλο της, στο πλατό των γυρισμάτων της ταινίας «Ας περιμένουν οι γυναίκες»

    Μπάμπης Παπαδόπουλος shortstories
    Short

    Όταν ο Μπάμπης Παπαδόπουλος κατάλαβε ότι δεν θα γίνει διασκεδαστής

    Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος θυμάται για λογαριασμό του Short Storieς τις ταβέρνες στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στη Θεσσαλονίκη, τα ρεμπετολαϊκά σε γάμους και βαφτίσια και την αυστηρή παραίνεση του αφεντικού «να χαμογελάει στους πελάτες»