Κατά καιρούς εμφανίζονται στον Τύπο ειδήσεις για την εξαγορά του brand ΒΙΤΑΜ από τη μια ή την άλλη πολυεθνική. Μάλλον κανείς δεν δίνει σημασία σε αυτές τις ειδήσεις μιας και το πετυχημένο προϊόν που λάνσαρε το 1947 η ΕΛΑΪΣ εξακολουθεί να βρίσκεται στα ράφια των σουπερμάρκετ.
Άραγε πόσοι από τους πελάτες που αγοράζουν το προϊόν γνωρίζουν τι σημαίνει το αρκτικόλεξο; Μια ιστοσελίδα –που με σιγουριά δηλώνει πως γνωρίζει– γράφει ότι προέρχεται από τον αρχικό υπότιτλο του προϊόντος: βιταμινούχος μαργαρίνη.
Παραμύθια. Τα αρχικά προέρχονται από τη «Βιομηχανία Ιδεωδών Τροφών Αλεξάνδρου Μανθούλη». Ο Αλέξανδρος Μανθούλης ήταν ο πατέρας του γνωστού Έλληνα σκηνοθέτη Ροβήρου Μανθούλη και από αυτόν μαθαίνουμε την ιστορία.
«Ο δικός μου ο πατέρας, γράφει στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο “Ο κόσμος κατ’ εμέ”, ήταν πολυμήχανος. Σκαρφιζόταν τα πιο απίθανα εγχειρήματα. Αφήνω το ταξίδι που έκανε στην επαρχία με μια βαλίτσα γεμάτη πρωτευουσιάνικα κομπινεζόν και κιλότες και γύρισε με στάρι, έξι κοτόπουλα και ένα κεφάλι κασέρι.
»Όχι, έκανε κάτι πολύ πιο πρωτότυπο. Πρέπει να πω ότι ο πατέρας μου, αν και μηχανικός, ήταν γεννημένος εφευρέτης βιομηχανικών τροφών. Είχε αρχίσει με το σταρένιο πόριτζ λίγο πριν από την Κατοχή. Έφερνε το στάρι (στο σπίτι!), το έψηνε, το άλεθε, το έβαζε σε κουτιά και το πουλούσε σε τέσσερα μπακάλικα. Το έλεγε ΒΙΤΑΜ».
Αλλά ήρθε η Κατοχή και το σιτάρι άρχισε να εκλείπει. Οπότε τέλος το σταρένιο πόριτζ. Παράλληλα στην Κατοχή εξαφανίστηκε και ο καφές. Εκεί στράφηκε τότε ο πολυμήχανος Αλέξανδρος Μανθούλης. Πήγαινε και αγόραζε ελαττωματικά σύκα.
Η συνέχεια από τον Ροβήρο: «Τα έφερνε στο σπίτι, τα έψηνε, τα αποστείρωνε, τα άλεθε, τα έβαζε σε κουτιά και τα πουλούσε για ρόφημα σε δύο μπακάλικα. Τα έλεγε Sans Cafe, που ακουγότανε “σαν καφέ” και που στα γαλλικά σημαίνει “χωρίς καφέ”!