Ο Κόκκινος Γάιδαρος είναι στημένος πάνω σε μια ιστορία. Πριν από 40 χρόνια στη Βυτίνα υπήρχε ένας ξυλoγλύπτης που έφτιαχνε διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα. Το παρατσούκλι του ήταν Φειδίας. Υπήρξε πράγματι πολύ καλός στην τέχνη του.
Το 1936 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είχε πάρει το πρώτο βραβείο ξυλογλυπτικής. Ανάμεσα στις ξεχωριστές δημιουργίες του ήταν τα γαϊδουράκια. Τα έφτιαχνε σε όλα τα μεγέθη. Ο ξυλουργός δεν ζει πια ούτε υπάρχει κάποιος απόγονός του για να συνεχίσει την τέχνη του. Όταν ήμουν πιτσιρικάς είχα πάει στο εργαστήρι του. Θυμάμαι ακόμη την αίσθηση που ένιωθα καθώς πατούσα πάνω στα πριονίδια. Σε ό,τι περίσσευε δηλαδή από τα ξύλα που χρησιμοποιούσε για να δίνει μορφή στα γαϊδουράκια. Όλα δουλεμένα στο χέρι.
Στον χώρο του Κόκκινου Γαϊδάρου υπάρχει ένα γαϊδουράκι του ξυλογλύπτη. Αρκετά μεγάλο, σαν μουσειακό. Οπότε κάναμε σήμα μας τον γάιδαρο του Φειδία. Ιδού λοιπόν πώς λειτούργησε μέσα μου το βίωμά μου, 40 χρόνια μετά.
Στο art shop που δημιουργήσαμε (δεν το αποκαλώ μαγαζί, αλλά χώρο τέχνης) ο επισκέπτης μπαίνοντας βλέπει αντικείμενα που συνδέονται άμεσα με τον τόπο. Πολλοί έρχονται και μας ρωτάνε εάν έχει είσοδο. Νομίζουν ότι είναι γκαλερί.
Έχουμε εικονογραφήσει αφίσες σε σχέση με τη Βυτίνα: τον Δρόμο της Αγάπης, τον ήρωα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου που τον σκότωσαν οι Γερμανοί, την παραδοσιακή στολή της Βυτινιώτισσας κ.ά. Όχι φολκλόρ αφίσες, αλλά σχεδιασμένες με σύγχρονο ντιζάιν. Δεν πουλάμε τίποτε κατασκευασμένο στην Κίνα ή εργοστασιακό που θα βρει κάποιος μαζικά στη Σαντορίνη. Ο Κόκκινος Γάιδαρος αποπνέει τις μυρωδιές του τόπου.
Το art shop άνοιξε τον Νοέμβριο και ύστερα από δυο τρεις μήνες σκέφτηκα να κάνω τον μισό χώρο εκθεσιακό. Η πρώτη έκθεση έγινε τον Μάρτιο με τις αφίσες για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
