Στην πολιτική ιστορία του τόπου πολύ λίγοι κατέκτησαν τέτοιο επίπεδο οικειότητας ώστε να τους προσφωνεί ο λαός με τα μικρά τους ονόματα. Η Μελίνα κατέκτησε αυτό το προνόμιο, αν και γόνος παλαιάς μεγαλοαστικής οικογένειας.
Υπήρξε οικείο πρόσωπο για τον πολίτη. Πολιτεύτηκε σε λαϊκή γειτονιά, στη Β΄ περιφέρεια του Πειραιά, αυτή η γεννημένη και αναθρεμμένη στο Κολωνάκι. Οι λόγοι αυτής της οικείωσης είναι πολλοί. Η ηθοποιός Μελίνα έμπαινε σε κάθε σπίτι και με την αύρα της σταρ κατακτούσε την εμπιστοσύνη, την εκτίμηση και την αγάπη των πολιτών.
Έτσι όταν πολιτεύτηκε βρέθηκε μπροστά σε στρωμένο τραπέζι. Στην αμεσότητα των σχέσεων έφτασε και λόγω του αυθορμητισμού της. Μιλούσε τη γλώσσα του καθημερινού ανθρώπου και εξέφραζε τα κοινωνικά του αιτήματα. Ταυτόχρονα όμως ο λόγος της απευθυνόταν σε ευρύτερα στρώματα και εξέφραζε τη διαταξική συμμαχία της εθνικής λαϊκής ενότητας, που υπήρξε βασικός άξονας της πολιτικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ.
Όταν η Μελίνα αποφάσισε να ασχοληθεί με τον δημόσιο βίο, είχε ήδη συσσωρευμένο ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο. Η πολιτικοποίησή της ξεκίνησε κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Είχε προηγηθεί η σχέση της με τον άντρα των ονείρων της, τον Ζυλ Ντασέν. Έτσι όταν συνάντησε τον Ανδρέα Παπανδρέου, στο πλαίσιο του ΠΑΚ, ήταν ήδη έτοιμη.
Η δράση της στον αντιδικτατορικό αγώνα είναι γνωστή. Γύρισε τον κόσμο, μιλούσε και τραγουδούσε, διαδήλωνε και αποκάλυπτε το αληθινό πρόσωπο των δικτατόρων. Παρόλο που κάποιοι θα θεωρήσουν υπερβολικό τον παραλληλισμό, στη συνείδησή μου φάνταζε ως η Πασιονάρια του αντιχουντικού αγώνα.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ο δρόμος της πολιτικής ήταν στρωμένος. Εντάχτηκε στο ΠΑΣΟΚ και παρά τις αμφιταλαντεύσεις του 1975 ανασκουμπώθηκε και πρόσφερε τη γνώση, την ευαισθησία και το πάθος της στον αγώνα για τη συγκρότηση και τη συνεχή πολιτική αναβάθμιση του ΠΑΣΟΚ.
