Πάντα είχαμε βασική προτεραιότητά μας την πλατιά ενότητα του φοιτητικού κινήματος, γι’ αυτό και ο πρώτος γραμματέας του «Ρήγα» ήταν ο Μανώλης Συμβουλάκης, ένα εξαιρετικά ανοιχτόμυαλο και θαρραλέο στέλεχος της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Τον χάσαμε σε αεροπορικό δυστύχημα της Ολυμπιακής όταν ερχόταν για δουλειά της οργάνωσης από την Κρήτη στην Αθήνα.
Ο προσανατολισμός των πλατιών πολιτικών συμμαχιών κρατήθηκε σταθερός από την οργάνωση σε όλα τα χρόνια της δικτατορίας. Προς το τέλος του 1968 και 1969, όσα στελέχη του παλαιού φοιτητικού κινήματος ήταν ακόμα ελεύθεροι, παράνομοι ή και νόμιμοι, όπως ο Κώστας Αλαβάνος, παλιός πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ, ο Κώστας Κωσταράκος, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της τελευταίας διοίκησης της ΕΦΕΕ, ο Σήφης Βαλυράκης κι εγώ, πήραμε την πρωτοβουλία και συγκροτήσαμε την αντιδικτατορική ΕΦΕΕ.
Συντάξαμε τη διακήρυξη με τον Κ. Αλαβάνο, τον Κ. Κωσταράκο, τον Σ. Βαλυράκη και η ανακοίνωση της συγκρότησης της ΕΦΕΕ δημοσιεύτηκε στο τεύχος του «Θούριου» που κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 1968, της οποίας το πρωτότυπο επίσης φυλάω.
Παρά το ότι δεν απομακρυνθήκαμε ποτέ από τη λογική της προτεραιότητας ανάπτυξης του μαζικού κινήματος, χρησιμοποιήσαμε και τις λεγόμενες «δυναμικές μορφές πάλης», οι οποίες είχαν πρωτότυπο αλλά και πρωτόγνωρο χαρακτήρα.