Νοέμβριος 2023. Είναι η δεύτερη μέρα που αναζητώ πληροφορίες για τη συγκρότηση της συλλογής του Λαογραφικού και Ιστορικού Μουσείου Κομοτηνής στο αρχείο του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής. Στο γραφείο μιας αρχοντικής οικίας του 19ου αιώνα βρίσκονται παραταγμένοι μαύροι φάκελοι ασφυκτικά γεμάτοι αρχειακό υλικό χωρίς συνοχή ή ταξινόμηση.
Τους έχω επιλέξει τυχαία μέσα από πολλά ερμάρια, όπου φυλάσσονται αζήτητοι για χρόνια. Το υλικό είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Προσπαθώ να επικεντρώνομαι μόνο στο μουσειακό αρχείο που αναζητώ. Όμως δεν τα καταφέρνω. Αποσπώμαι κάθε λίγο από τους θησαυρούς που συναντώ και υποκύπτω στον πειρασμό να ρίξω μια ματιά στο περιεχόμενο και άλλων φακέλων του αρχείου, στενά συνδεμένου με τη μνήμη της Κομοτηνής.
Περιεργάζομαι βιαστικά το αρχείο, είναι πολυάριθμο και ετερογενές. Συναντώ έναν λεπτό γκρίζο φάκελο Salko με την ένδειξη «ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΙΖΥΗΝΟΥ».
Προς στιγμή αμφιταλαντεύομαι να τον ανοίξω ή να προχωρήσω σε επόμενο φάκελο με την ελπίδα να ανακαλύψω αυτό που αναζητώ. Τον αφήνω στην άκρη για αργότερα, καθώς παρακάτω ελκύουν την προσοχή μου φωτογραφίες από μια λαογραφική έκθεση της δεκαετίας του ’80. Λίγη ώρα αργότερα επανατοποθετώ το υλικό της έκθεσης στον μεγάλο φάκελο. Θυμάμαι τον μικρό Salko που αφορά τον Γεώργιο Βιζυηνό.
Δεν γνωρίζω πάρα πολλά για τον Θρακιώτη λογοτέχνη. Λίγα από τα έργα του έχω διαβάσει. Όσα παραπάνω έμαθα για την προσωπικότητα και τη δράση του αλλά και την Κομοτηνή ως σημαίνουσα πόλη σήμερα για τις βιζυηνικές σπουδές οφείλονται κυρίως στον Βιζυηνομανή φίλο μου Θανάση Κούγκουλο, καθηγητή Λογοτεχνίας στο Τμήμα Ιστορίας – Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης.
Ανοίγω τον γκρίζο φάκελο. Κατά καιρούς ο Κούγκουλος με έχει παροτρύνει να αναζητήσω αρχειακό υλικό σχετικό με τον Γεώργιο Βιζυηνό. Μάλιστα έχει κάνει αναφορές σε επιστολές και υλικό του εκπαιδευτικού Μαρίνου Ξηρέα που αφορά τον Βιζυηνό στο αρχείο του ομίλου. Αλλά εγώ είμαι κατά βάση μουσειομανής και την προσοχή μου κεντρίζουν ως επί το πλείστον τρισδιάστατα αντικείμενα.