Τα Χριστούγεννα του 1890 ο Ερρίκος Σλίμαν (Heinrich Schliemann) βρέθηκε για λίγες μέρες στη Νάπολη, ερχόμενος προς την Αθήνα. Είχε ήδη γράψει στη σύζυγό του Σοφία να τον περιμένει για να γιορτάσουν οικογενειακά, έστω μεταχρονολογημένα.
Η Νάπολη ήταν μια συνήθης στάση στη διαδρομή του από τη Γερμανία στην Ελλάδα. Ήταν παράλληλα μια πόλη στην οποία ο Σλίμαν είχε αναπτύξει στενούς επιστημονικούς δεσμούς με προσωπικότητες όπως ο σπουδαίος ανθρωπολόγος Τζουστινιάνο Νικολούτσι (Giustiniano Nicolucci) και ο Τζουζέπε Φιορέλι (Giuseppe Fiorelli), ο ανασκαφέας της Πομπηίας, και επισκεπτόταν τακτικά το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και τις ανασκαφές.
Είναι λιγότερο γνωστό ότι ο Σλίμαν επιχείρησε να μεταφέρει τον Θησαυρό της Τροίας από την Τουρκία στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης. Mάλιστα δώρισε μια μικρή συλλογή τρωικών αρχαιοτήτων στον Νικολούτσι, η οποία σήμερα βρίσκεται στο πανεπιστήμιο της πόλης.
Τον Δεκέμβριο του 1890 ο Σλίμαν πηγαίνει στη Νάπολη καταπονημένος από μια επέμβαση που είχε κάνει στο αυτί του. Όπως συνήθιζε, έμεινε στο ξενοδοχείο Grand Hotel στην Piazza Umberto, στο Lungomare, μπροστά στη θάλασσα. Συνάντησε φίλους, επισκέφτηκε το μουσείο, την Πομπηία, το Ηράκλειο. Όμως η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ραγδαία.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1890 ο Σλίμαν πέφτει στη μέση του δρόμου στο Largo della Caritá. Εκεί θα τον περισυλλέξουν περαστικοί που δεν τον αναγνωρίζουν ούτε βρίσκουν επάνω του στοιχεία ταυτότητας. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί δεν μπορούν να αναστρέψουν την κατάσταση. Ο ανασκαφέας της Τροίας, των Μυκηνών, της Τίρυνθας, του Ορχομενού πεθαίνει σε ηλικία 68 ετών. Ο νεκρός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα και τάφηκε σε μνημειώδη τάφο στο Α΄ Νεκροταφείο.
Φέτος το καλοκαίρι ξεκίνησα να βρω τo μόνο στοιχείο που μαρτυρά σήμερα δημόσια την παρουσία και τον θάνατο του Ερρίκου Σλίμαν στη Νάπολη.
