Περιφέρομαι ασκόπως στο Stedelijk, το μουσείο σύγχρονης τέχνης του Άμστερνταμ. Βαριέμαι ανυπόφορα. Πρέπει μάλιστα να φωτογραφηθώ μπροστά σε ένα έκθεμα – πώς αλλιώς θα αποδείξω ότι πήγα; Διαλέγω διαισθητικά την Υποβρύχια ανάγνωση (Lectura sub aqua) – μου φάνηκε κάπως συμβατή με τούτη την υδάτινη πόλη.
Στη συνέχεια αποσύρομαι στο καφέ του μουσείου. Διασκεδάζω την ανία μου αναζητώντας στο δίκτυο πληροφορίες για το έργο και τον δημιουργό του.
Ο Βίλεμ Σάντμπεργκ (Willem Sandberg) λοιπόν ήταν ένας Ολλανδός γραφίστας από αυτούς που κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 πειραματίζονταν με νέες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Όσο μπόρεσα να καταλάβω, επηρεάστηκε αρκετά από το βραχύβιο καλλιτεχνικό κίνημα CoBrA (από τα αρχικά Κοπεγχάγη, Βρυξέλλες, Άμστερνταμ), το οποίο ενώ αντλούσε πολλά από τον σουρεαλισμό, αναζητούσε ταυτόχρονα τρόπους να απευθυνθεί σε ένα πιο ευρύ κοινό. Ως εδώ αναμενόμενα.
Λίγο νωρίτερα όμως, όταν η Ολλανδία βρισκόταν και αυτή υπό γερμανική κατοχή, αυτός ο στιλάτος μπον βιβάν είχε ενταχθεί σε μια αντιστασιακή οργάνωση, βασική έγνοια της οποίας ήταν η διάσωση των ολλανδικών έργων τέχνης από τους ναζί. Αχά! Ψάχνω περισσότερο.
