Skip to content
Home » Έτσι έζησα τη νύχτα των οδοφραγμάτων τον Μάη του ’68 (Α΄ μέρος)

Έτσι έζησα τη νύχτα των οδοφραγμάτων τον Μάη του ’68 (Α΄ μέρος)

    Έτσι έζησα τη νύχτα των οδοφραγμάτων τον Μάη του ’68 (Α΄ μέρος)

    Published
    6 του Μάη του 1968. Η αστυνομία προσπαθεί να διαλύσει μια φοιτητική διαδήλωση

    Έτσι έζησα τη νύχτα των οδοφραγμάτων τον Μάη του ’68 (Α΄ μέρος)

    Published
    6 του Μάη του 1968. Η αστυνομία προσπαθεί να διαλύσει μια φοιτητική διαδήλωση
    Ο Κώστας Φέρρης γυρίζει για το Short Stories τον χρόνο πίσω, στις 10 του Μάη του ’68 στο Παρίσι, τη νύχτα που οι επαναστατημένοι φοιτητές γέμισαν τη γαλλική πρωτεύουσα οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις κρατικής καταστολής

    Tην Παρασκευή 10 του Μάη του ’68, που τη λέμε και «μεγάλη Παρασκευή» [η νύχτα των οδοφραγμάτων], το βασικό σύνθημα είναι «Ελευθερώστε τους συντρόφους μας». Στην πρώτη διαδήλωση της Σορβόννης είχαν συλλάβει καμιά πενηνταριά φοιτητές. Ο αγώνας γινόταν πια για να ελευθερώσουν τους συντρόφους μας. Δεν ζητούσαμε ακόμη άλλα πράγματα.

    Στο μεταξύ έχει κλείσει και η Σορβόννη. Έχουν κλείσει και τα άλλα πανεπιστήμια. Κι εμείς είμαστε στους δρόμους. Στις 3 του Μάη ήταν καμιά δεκαριά χιλιάδες, στις 4 του Μάη 20, στις 7 του Μάη 60, στις 10 του Μάη 100 χιλιάδες. Και πάμε βόλτα γύρω γύρω. Περνάμε έξω από τη φυλακή. Οι φοιτητές βγάζουν τα χέρια τους από τα κάγκελα και μας χαιρετούν. Δεν γίνεται σύγκρουση με την αστυνομία.

    Καταλήγουμε στο Καρτιέ Λατέν. Φτάναμε μέχρι τους Κήπους του Λουξεμβούργου, το βουλβεράτο Σεν Μισέλ. Κι εκεί λέμε λοιπόν, αφού δεν μας αφήνουν να κάνουμε κατάληψη στα πανεπιστήμια, θα κάνουμε κατάληψη του οδοστρώματος. Καθόμαστε εδώ και δεν φεύγουμε. Ήταν κάπου οκτώ με εννέα το βράδυ και καθόμαστε κάτω.

    Μπαίνουν μέσα οι σιτουασιονιστές, οι οποίοι ήταν πολύ έμπειροι, και σου λένε αν μείνουμε έτσι, σε μισή ώρα θα κουραστούν όλοι και θα πάνε σπίτια τους. Να τους δώσουμε μια απασχόληση για να μείνουμε εδώ όσο μπορούμε περισσότερο. Λένε λοιπόν: «Παιδιά, η αστυνομία θα μας χτυπήσει. Γιατί λοιπόν να τρέχουμε εκείνη την ώρα να φτιάξουμε οδοφράγματα και δεν τα φτιάχνουμε τώρα;».

    Και ξεκινάει κατά τις δέκα με έντεκα το ξήλωμα του δρόμου και το χτίσιμο των οδοφραγμάτων και φτάνει μέχρι τα μεσάνυχτα. Εκείνο το βράδυ χτίστηκαν καμιά διακοσαριά οδοφράγματα. Μάλιστα καθένα είχε άλλο στιλ. Π.χ. ένας αναρχικός το έκανε μόνος του. Δεν άφησε κανέναν να τον βοηθήσει. Και αφού το έκανε μόνος του, έβαλε τη μαύρη σημαία, πήρε το κορίτσι του, αγκαλιάστηκαν και φωτογραφήθηκαν. Αυτή είναι η αίσθηση του Μάη του ’68.

    Κι εκεί λέμε λοιπόν, αφού δεν μας αφήνουν να κάνουμε κατάληψη στα πανεπιστήμια, θα κάνουμε κατάληψη του οδοστρώματος. Καθόμαστε εδώ και δεν φεύγουμε

    Ένας άλλος, διανοούμενος, έκανε το οδόφραγμα του σουρεαλισμού. Αφού το ολοκλήρωσε, το είδε και δεν του άρεσε αισθητικά. Έκανε μια βόλτα, βρήκε μια πεταμένη ραπτομηχανή, τη μετέφερε στο οδόφραγμα, την τοποθέτησε ανάποδα κι έτσι έκανε το σουρεαλιστικό γλυπτό. Δεν μπορείτε να φανταστείτε!

    Η Σορβόννη φυλαγμένη με μια σειρά από αστυνομικούς, ματατζήδες, τα CRS. Οι φοιτητές έχουν φτιάξει μια δική τους ομάδα περιφρούρησης των αστυνομικών. Για να μην τους πειράξει κανένας. Και είναι δύο λωρίδες, οι αστυνομικοί και οι αναρχικοί, δίπλα δίπλα και κουβεντιάζουν.

    Τους ρωτάνε οι φοιτητές: «Γιατί το κάνετε αυτό;».

    – Εμείς διαταγές εκτελούμε.

    Φιλικά. Τα ΜΑΤ με τους διαδηλωτές. Είναι η νύχτα των τρανζίστορ. Έχουμε όλοι ανοιχτά τρανζίστορ και ακούμε ραδιόφωνο. Το Radio Luxembourg μεταδίδει ζωντανή τη διαδήλωση. Μέσω του ραδιοφώνου ο υπουργός ζητάει να μιλήσει με τον πρόεδρο της γαλλικής ΕΦΕΕ, της UNEF, τον Jacques Sauvageot. Και αρχίζει ο διάλογος ζωντανός. Και τον ακούμε όλοι, στέρεο. Χιλιάδες τρανζίστορ. Τον διάλογο του υπουργού με τους ηγέτες της επανάστασης.

    •••

    Η αφήγηση του Κώστα Φέρρη συνεχίζεται στο δεύτερο μέρος της ιστορίας.

    Picture of Κώστας Φέρρης
    Ο Κώστας Φέρρης είναι σκηνοθέτης

    Αφήγηση στις
    Αφροδίτη Ερμίδη, Μαρίνα Αγγελάκη

    Κεντρική φωτογραφία
    Préfecture de Police de Paris

    ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS

    MORE STORIES

    Μάη του ’68_MAY 1968_Paris_shortstories.gr ΡΟΒΗΡΟΣ ΜΑΝΘΟΥΛΗΣ
    Short

    Ο Ροβήρος Μανθούλης στο Παρίσι τον Μάη του ’68

    Μια αφήγηση του Ροβήρου Μανθούλη από το 2018 σχετικά με όσα έζησε ως παρατηρητής στο Παρίσι τον Μάη του ’68, τον καιρό της φοιτητικής επανάστασης και της μαζικής απεργιακής κινητοποίησης