Τα γειτονικά χωριά Πύργοι και Μεσόβουνο στον νομό Κοζάνης λεηλατήθηκαν, σφαγιάστηκε ο πληθυσμός τους και κάηκαν ολοσχερώς από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Από το 2010 ο ελληνογερμανικός πολιτιστικός σύλλογος Διάλογος, με έδρα το Ντέλμενχορστ, κοντά στη Βρέμη, βρίσκεται σε στενή επαφή με τα δύο χωριά.
Ξεκίνησε μάλιστα,ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών μεταξύ ενός γερμανικού και τριών ελληνικών σχολείων. Το ντοκιμαντέρ Μνήμες Κατοχής και διάλογος για το μέλλον καταγράφει αυτή την εμπειρία μαθητών και καθηγητών. Επιπλέον οι μαρτυρίες επιζώντων των δύο χωριών φωτίζουν τα τραγικά γεγονότα του 1941-1944. Στόχος είναι η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, αλλά και η ενίσχυση της φιλίας, με τη ματιά στραμμένη στο μέλλον.
Το ταξίδι μου με αυτό το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2020. Τότε έλαβα ένα email από τον σύλλογο Διάλογος. Οι άνθρωποι του συλλόγου μου εξηγούσαν τους στόχους του προγράμματος ανταλλαγής. Ανέφεραν ότι βρήκαν τα στοιχεία μου από το Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου που είχα συνιδρύσει και πως χρειάζονταν έναν σκηνοθέτη/μοντέρ να μιλάει ελληνικά και γερμανικά. Ήθελαν να φτιαχτεί ένα ντοκιμαντέρ από ερασιτεχνικά βίντεο των συμμετεχόντων.
Με ενημέρωναν επίσης ότι μέχρι την άνοιξη του 2021 θα μάθαιναν αν εγκρίθηκε η χρηματοδότηση του έργου από ένα γερμανικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Με ρωτούσαν αν θα με ενδιέφερε να το αναλάβω, σε περίπτωση έγκρισης.
Η απάντηση μου ήταν θετική. Τους επόμενους μήνες συζητούσαμε τα ιστορικά γεγονότα, κάποια τεχνικά θέματα που είχαν με το υπάρχον υλικό, ζητήματα κόστους. Άρχισα παράλληλα τη δική μου έρευνα για το θέμα. Τον Μάρτιο του 2021 ζήτησα και έλαβα έναν σκληρό δίσκο με το υπάρχον οπτικοακουστικό υλικό.
Μου ξεκαθάρισαν πως δεν είχαν ακόμη την αναγκαία χρηματοδότηση. Αν ήθελα να αρχίσω να δουλεύω πάνω στο πρότζεκτ, δεν θα μπορούσαν να με πληρώσουν. Παρά ταύτα ξεκίνησα να δουλεύω. Γιατί απλώς με ενδιέφερε πολύ το θέμα του ντοκιμαντέρ και ήθελα να εμπλακώ.