Skip to content
Home » Μια ιστορία από τα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»

Μια ιστορία από τα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»

    Μια ιστορία από τα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»

    Published
    O σκηνοθέτης Σπύρος Μιχαλόπουλος με την Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και τον Γιάννη Στάνκογλου στα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»

    Μια ιστορία από τα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»

    Published
    O σκηνοθέτης Σπύρος Μιχαλόπουλος με την Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και τον Γιάννη Στάνκογλου στα γυρίσματα της σειράς «Ο όρκος»
    Ο σκηνοθέτης Σπύρος Μιχαλόπουλος γράφει στο Short Stories για τον ηλικιωμένο άστεγο που γνώρισε στη διάρκεια των γυρισμάτων της σειράς «Ο όρκος» και πώς αυτός αποφάσισε να αφήσει τον δρόμο και να επιστρέψει στην οικογένειά του

    Σταθμός Πελοποννήσου μεσημέρι. Κάπου στα μέσα του Γενάρη. Ο σταθμός κλειστός για πολλά χρόνια, άχρηστος και παρατημένος. Η εντυπωσιακή του οροφή κίτρινη από τη βρομιά της Αττικής. Τα τζάμια σπασμένα. Μια θλιβερή ατμόσφαιρα γεμίζει το κινηματογραφικό μου κάδρο. Βρισκόμαστε στη μέση των γυρισμάτων της σειράς Ο όρκος.

    Το κυρίαρχο θέμα της σειράς είναι οι άστεγοι, η ιατρική δρόμου και το αδιέξοδο ενός ήρωα που βιώνει μια διπλή απώλεια. Έχω επιλέξει με τους συνεργάτες μου το σημείο αυτό για να γυρίσω μια πολύ βασική σκηνή. Ένας άστεγος βρίσκεται σε έναν σκουπιδοτενεκέ και από λάθος καταλήγει στο απορριμματοφόρο, σοβαρά τραυματισμένος. Η σκηνή έχει έναρξη μια ομάδα αστέγων που «μένει» σε ένα απάγκιο σημείο κοντά στον σταθμό.

    Οι συνεργάτες μου στήνουν τις βάσεις των αστέγων. Μέσα σε λίγο χρόνο δημιουργούν ένα άλλο σύμπαν. Ανάμεσα στους αστέγους παρατηρώ κάποιον που δεν τον έχω ξαναδεί. Κινείται με συστολή κουβαλώντας τα πράγματά του. Περιμένει οδηγίες. Οι συνεργάτες μου συνεχίζουν το στήσιμο.

    Όσο περνάει η ώρα παρατηρώ τον συγκεκριμένο ηλικιωμένο να κοιτάζει με απορία. Παίρνει τα πράγματά του και πάει, σύμφωνα με τις οδηγίες, στο μέρος που του υποδεικνύουν. Κάθεται στο πάτωμα. Μέσα σε δευτερόλεπτα έχει στήσει το πόστο του αριστοτεχνικά.

    Ρωτάω τη βοηθό μου αν είναι δικός μας. Κοιτάζει τα χαρτιά της και λέει: «Όχι, δεν είναι». Πριν κινηθεί για να τον απομακρύνει τη σταματάω. «Άσ’ το, θα πάω εγώ». Πλησιάζω. Κάθομαι δίπλα του.

    «Καλησπέρα» λέω, «εσείς δεν είστε της ομάδας μας, έτσι;». Ο ηλικιωμένος κύριος μου λέει: «Όχι, δεν είμαι, συγνώμη. Να φύγω;». «Όχι, προς θεού» λέω, «να μείνετε. Θα το φροντίσουμε εμείς». Σε λίγο μαθαίνω ότι εκεί ήταν το στέκι του και μόλις είδε κόσμο και άγνωστη παρέα ήρθε να καθίσει. «Ούτε χρήματα ζητάω» είπε, «ούτε φαγητό. Παρέα μόνο».

    Ειδοποίησα την παραγωγή να τον συμπεριλάβει στη λίστα και να πάρει μέρος στη σειρά.

    «Γιατί να μη σας δουν;» τον ρωτάω. «Πιστεύουν ότι έχω μπαρκάρει. Ίσως τώρα να πιστεύουν ότι έχω πεθάνει. Δεν θα ήθελα να ταράξω τη ζωή τους» απαντά

    Όταν όμως πήγα να του το πω, δεν χάρηκε. «Όχι, όχι δεν πρέπει» είπε. «Ακούστε, εγώ είμαι πέντε χρόνια στον δρόμο. Είμαι 70 και έμεινα ύστερα από τον θάνατο της συντρόφου μου τελείως μόνος. Έχασα το σπίτι μας και αναγκάστηκα να ζω έτσι. Έχω όμως παιδιά μεγάλα, με οικογένειες. Δεν θα ήθελα να με δουν».

    «Γιατί να μη σας δουν;» τον ρωτάω. «Πιστεύουν ότι έχω μπαρκάρει ή ίσως τώρα να πιστεύουν ότι έχω πεθάνει. Δεν θα ήθελα να ταράξω τη ζωή τους. Σας παρακαλώ» είπε, «μη με δείξετε».

    «Εντάξει, μείνετε εδώ που είστε και μην ανησυχείτε, δεν θα σας δείξω» απάντησα. Κι έτσι έγινε. Η σκηνή τελείωσε και όπως μαζεύαμε για να επιστρέψουμε στη βάση μας, με πλησίασε. «Το ξέρετε ότι δεν έχω τη δυνατότητα να επαληθεύσω αυτό που μου υποσχεθήκατε. Δεν έχω τηλεόραση στον δρόμο» είπε γελώντας.

    «Σας παρακαλώ να τηρήσετε τον λόγο σας». «Έτσι θα γίνει, όπως σας υποσχέθηκα» του είπα, «αν και θα ήταν λίγο καλύτερα αν επικοινωνήσετε με τους δικούς σας. Μπορεί να βοηθήσουν. Ο δρόμος είναι σκληρός».

    «Θα γίνει κι αυτό, σας υπόσχομαι, αλλά με τον δικό μου τρόπο». «Θέλετε βοήθεια σε αυτό;» είπα. «Ίσως ναι» είπε και με κοίταξε.

    «Κάντε ένα τηλέφωνο στον γιο μου και πείτε του να με συναντήσει εδώ, κάποιο βράδυ. Ίσως και να μπορεί. Κουράστηκα στον δρόμο. Καιρός είναι να επιστρέψω».

    Έφυγα. Το ίδιο βράδυ επικοινώνησε με τον γιο του. Σε μια εβδομάδα ο γλυκός κύριος ήταν στην Πάτρα ανάμεσα στα εγγόνια του. Είχε τόσα πολλά να διηγηθεί από τα ταξίδια του με τα καράβια άλλωστε.

    •••

    Η σειρά Ο όρκος προβάλλεται στο Ertflix

    banner_300_250
    Picture of Σπύρος Μιχαλόπουλος
    Ο Σπύρος Μιχαλόπουλος είναι σκηνοθέτης

    ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS

    MORE STORIES

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΜΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ SHORT STORIES GR
    Short

    Πώς ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος με στήριξε σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής μου

    Η ηθοποιός Μαρία Τσιμά αναφέρεται στο Short Stories στον αείμνηστο Γιώργο Μιχαλακόπουλο και αναθυμάται πώς η στάση του δασκάλου της στη διάρκεια μιας προσωπικής της δοκιμασίας της έδωσε δύναμη για ζωή