Ονομάζομαι Μέλπω Λεκατσά. Η δικτατορία των συνταγματαρχών με βρήκε στην τετάρτη γυμνασίου. Η είσοδος στο πανεπιστήμιο είχε την πικρή γεύση της ανελευθερίας, της επιφυλακτικότητας.
Μια κοινωνική και πολιτική καθυστέρηση. Περίοδος φόβου και βαρβαρότητας. Οι παλιές αριστερές οργανώσεις αποδεκατισμένες, αφού τα μέλη τους ήταν σε φυλακές και εξορίες. Μικρή σε έκταση και ένταση η αντίσταση, με τον λαό να είναι φοβισμένος, απαθής ή να γλείφει το καθεστώς για προσωπικά οφέλη.
Και ξαφνικά οι καταλήψεις στη Νομική τον Φεβρουάριο και στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973 έρχονται να διασώσουν την τιμή ενός λαού με πρωτοπόρα τη νεολαία Το κίνημα υπερέβη τις συνθήκες της οργανωμένης Αριστεράς και εξελίχθηκε σε ένα πλουραλιστικό προοδευτικό αντιφασιστικό ρεύμα εθνικής εμβέλειας
Τα νοήματα πολλά με κοινό παρονομαστή την αντίθεση στη χούντα μες στο παγκόσμιο κλίμα των κινημάτων. Θέλουμε να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους όσοι αγωνιούν για έναν δικαιότερο κόσμο. Το καθεστώς έχει ήδη σκληρύνει και έχει προβεί σε διακοπή αναβολής της στράτευσης των φοιτητών. Διωγμοί, φυλακίσεις στο ΕΑΤ ΕΣΑ και πολλές προσκλήσεις στην ασφάλεια «διά υπόθεσίν σας».