Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 βίωνα σε παράλληλα –μη συνδεόμενα– σύμπαντα. Το πρωί τραπεζικός υπάλληλος στην ΕΤΕ (Πύργος), το απόγευμα φοιτήτρια (Πάτρα), οι νύχτες στην «αλητεία» μου και τα σ/κ όπου λάχει.
Το νυχτερινό τρένο ήταν η καταφυγή μου. Έτσι με ένα τράστο στην πλάτη βρισκόμουν στην πλατεία… ήτοι στα Εξάρχεια. Συναντήθηκα με πολλούς ανθρώπους. Τους «αγίους των Εξαρχείων».
Εις εξ αυτών ο Νικόλας Άσιμος. Λίγες κουβέντες όταν έβγαζε το σκυλάκι του βόλτα…
Η πόλη που γεννήθηκα και ζω, ο Πύργος Ηλείας, οι «Επάλξεις» κατά Μάτεση (Η μητέρα του σκύλου), πανηγυρίζει τον Άγιο Χαράλαμπο. Έτσι λοιπόν κάποια χρονιά στα 80s, τις μέρες της γιορτής, βγήκα για την εθιμοτυπική βόλτα στην κεντρική πλατεία.
