Skip to content
Home » Μια ελληνογερμανική φιλία που γκρέμισαν τα κάπιταλ κοντρόλ

Μια ελληνογερμανική φιλία που γκρέμισαν τα κάπιταλ κοντρόλ

    Μια ελληνογερμανική φιλία που γκρέμισαν τα κάπιταλ κοντρόλ

    Published

    Μια ελληνογερμανική φιλία που γκρέμισαν τα κάπιταλ κοντρόλ

    Published
    Η εκπαιδευτικός Μαρία Χατζηχριστοδούλου αποδίδει παραστατικά στο Short Stories την προτεσταντική ηθική ενός Γερμανού που θυσίαζε απολαύσεις και τελικά έμεινε μόνος χάνοντας και τις ελληνικές φιλίες του στην Τέλενδο

    Φέτος ο Χανς (δεν τον αποκαλώ με το πραγματικό του όνομα) ήρθε Σεπτέμβρη στην Τέλεντο για τις διακοπές του. Έρχεται 30 χρόνια ανελλιπώς. Πρώτα με τη μεγάλη εκείνη παρέα του, έπειτα με τη γυναίκα του που τη γνώρισε εδώ στο νησί κάποιο καλοκαίρι. Τα επόμενα χρόνια με τη σύζυγο και τα δυο τους κορίτσια και τώρα πια συνταξιούχος πάλι μόνος, τα κορίτσια είναι ενήλικα –έρχονται αυτόνομα– και με τη γυναίκα του χώρισαν.

    Έρχεται οδικώς, με πούλμαν από τη Γερμανία· όταν έρχονταν οικογενειακώς ταξίδευαν με το αυτοκίνητό τους φορτωμένο διασχίζοντας τα Βαλκάνια.

    Δεν ήταν φτωχοί ούτε τίποτε εναλλακτικοί ταξιδιώτες. Ο Χανς ήταν καθηγητής και στη Γερμανία οι εκπαιδευτικοί είναι υψηλόμισθοι υπάλληλοι. Επέβαλε με αυτό τον τρόπο τους όρους των διακοπών τους για 30 χρόνια· αυστηρά τα οικονομικά, ένα παγωτό στα δυο παιδιά και μια σαλάτα οι τέσσερις για μεσημέρι.

    Εμείς βλέπαμε με κατανόηση και συμπάθεια τη σύζυγό του και τα κορίτσια που μεγάλωναν μαζί μας, με εκείνον αστειευόμασταν το απόγευμα καθισμένοι στο πεζούλι, μιας και μιλούσαν όλοι τους καλά ελληνικά.

    Τους καλούσαμε κάθε φορά στο εθιμοτυπικό τραπέζι το καλοκαιρινό για τη φιλία των τόσων χρόνων και αποχαιρετιόμασταν με την ευχή να ξαναβρεθούμε του χρόνου.

    Σφιχτός ο Χανς, αλλά τις διακοπές τους τις χαίρονται για έναν μήνα, σκεφτόμασταν.

    Μέχρι εκείνο το καλοκαίρι του ’15 με τα κάπιταλ κοντρόλ στον σβέρκο μας. Ο Χανς ήρθε πρώτη χρονιά μόνος, είχε χωρίσει ήδη· αργότερα ήρθε η γυναίκα του χωριστά με τα κορίτσια.

    Αλλά εκείνος ήταν αλλαγμένος. Το δεύτερο απόγευμα κιόλας μας ξεκαθάρισε με ύφος δέκα καρδιναλίων ότι δεν θα πλήρωνε εκείνος και οι Γερμανοί εργαζόμενοι τα δικά μας καμώματα.

    Τον κοιτάξαμε απορημένοι. Ήταν κάποιος άλλος, όχι ο φίλος των τόσων χρόνων. Δεν θυμάμαι τι του απαντήσαμε, κάπως έληξε η κουβέντα ανώδυνα. Έτσι πιστέψαμε. Την άλλη μέρα, να τος πάλι με το ίδιο ύφος.

    Έβγαλε ένα πενηντάευρο και το κούνησε. «Αν θέλετε λεφτά, να εδώ εγώ έχω». Τον κοιτάξαμε απορημένοι. Ήταν κάποιος άλλος όχι ο φίλος των τόσων χρόνων

    Ξεκίνησε ξανά την κουβέντα και αυτήν τη φορά οι τόνοι ανέβηκαν. Επειδή όμως ήταν μόνος και εμείς αρκετοί, του είπαμε –θυμάμαι πολύ καθαρά– «άσε τη συζήτηση αυτή, Χανς, δεν είναι η ώρα κατάλληλη, είμαστε όλοι φορτισμένοι».

    Έκανε να φύγει αλλά γύρισε πίσω, έβγαλε ένα πενηντάευρο από την τσέπη και το κούνησε απαξιωτικά.

    «Αν θέλετε λεφτά, να εδώ εγώ έχω».

    Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον φίλο, τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας όπου έτρωγε. Δεν άντεξε, πετάχτηκε πάνω, έβγαλε από την τσέπη ένα πακέτο ευρώ, την είσπραξη της μέρας, και του φώναξε: «Άσε μας, βρε Χανς. Να πάρε ένα τρακοσάρι να κεράσεις τις κόρες σου κανονικό φαγητό».

    Κανείς μας δεν τον υπερασπίστηκε, εκείνη τη μέρα γκρεμίστηκε η φιλία.

    Τώρα, μετά τα τόσα χρόνια που μεσολάβησαν, μιλάμε τυπικά όταν έρχεται.

    Έτσι έμαθα ότι ήρθε και θα φύγει οδικώς επειδή είναι φτηνά και πως θα πήγαινε να κουρευτεί σε ένα μικρό μπαρμπέρικο· «μια φορά τον χρόνο», μου τόνισε, δείχνοντας τα μαλλιά του που είχαν φτάσει στον ώμο.

    Γέλασα, ελπίζω όχι ειρωνικά, κυρίως γιατί θυμήθηκα μια θεία αγαπημένη, που εκείνο το απόγευμα όταν τον είδε να βγάζει το πενηντάρικο, είχε σχολιάσει: «Μωρέ χουβαρντάς ο…, εμένα ένα πενηντάρικο μου τρώνε σε τρεις μέρες τα αγγόνια στα παγωτά!».

    banner_300_250
    Picture of Μαρία Χατζηχριστοδούλου
    Η Μαρία Χατζηχριστοδούλου είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας

    MORE STORIES

    matina apostolou intellectual thighs
    Short

    Πίσω από τις κλειστές πόρτες της επαρχίας

    Η Ματίνα Αποστόλου (aka Intellectual Thighs) αναπλάθει στο Short Stories τη ζωή μιας κλειστής κοινωνίας, σε όχι και τόσο μακρινή δεκαετία, όταν η «επιλεκτική διακριτικότητα» και η πατριαρχία έδιναν τον τόνο

    Κέρκυρα βιβλιοπωλειο καζαντζάκης shortstories
    Short

    Ένας απρόβλεπτος κλέφτης βιβλίων στην Κέρκυρα

    Η Πέπη Γιάννου γράφει στο Short Stories για έναν φοιτητή που κατέφυγε στην κλοπή στο βιβλιοπωλείο Ζερβόπουλου στην Κέρκυρα προκειμένου να διαβάσει ένα συγκεκριμένο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη